"Bugün bahçeden papatya koparırken hiç de böyle demiyordun. Her neyse ben alırım çiçeği."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Işıklar söndü, dilek tutma zamanı."
🃏
[bir gün sonra]
[Katsuki-Izuku]
aptal deku: Bakugou Neden bugün okula gelmedin?
Bakugou Katsuki: çok mu merak ediyorsun?
aptal deku: Ben sadece senin adına endişelenmiştim
Bakugou Katsuki: deku, neden kalbim acıyor- deku, neden ka- deku, ned- komik olma midoriya bunca şeyden sonra hâlâ beni merak ediyor musun?
aptal deku: Sevdiğim çocuğu merak etmem normal değil mi?- Sevdiğim çocuğu merak etmem n- Sevdiğim çocuğu mer- Sevdi- Evet seni merak ediyorum Çünkü sana değer veriyorum
Bakugou Katsuki: biliyor musun? sen bana değer verdikçe ben kendimden daha çok nefret ediyorum (görüldü)
-
"Benim gibi pislik birisi senin değer verdiğini görünce iliklerine kadar huzurlu hissediyor Midoriya." diye mırıldandı sarışın ve bir dal sigara yaktı.
"Annem sigara içtiğimi öğrenirse evi havaya uçurur ve beni öldürene kadar döver." gülerek başını sallarken bakışlarını parıldayan aya çıkardı.
Düşünceleriyle savaş verirken sağ yanağına bir damla gözyaşı düştü ve oğlan biraz daha şaşırdı bu hâline. "Hayatımda hiç ağlamayan ben ağlıyorum, şaka gibi."
Bakugou bunları yaşarken aynı zamanda Izuku titreyerek ağlıyordu.
Yeşil saçlı çocuk kızarmış yanaklarını yastığa gömerek gizlemeye çalışıyor, bir yandan da "Benim gibi iğrenç birisi ona değer verdiği için kendinden nefret ediyor." diyordu.
Annesinin onun sesini duymaması için kendini sıkıyor, bu da dişlerinin titremesine neden oluyordu.
"Seni ne kadar çok sevdiğimi bilseydin benden daha çok iğrenir ve nefret ederdin. Ama ben gerçekten aptalın tekiyim Katsuki."
İkisi de ağlarken ve gülümserken aynı anda mırıldandı, "Özür dilerim."
