JOINING HIS VOYAGE

JOURNEY 5

I woke up not so early in the morning kasi mataas na ang sikat ng araw.

Mabilis akong napa-upo noong nakita kong hindi ako nasa kuwarto ko.

"What the hell?" bulong ko sa sarili ko noong nakita ko ang kabuuan ng kuwarto.

If my room is like a room of a princess, then this room looks like a room of a king!

Napatingin ako sa gilid ko at nakita kong lukot at nakatabingi ang unan dito na parang may natulog dito kagabi.

Oh shoot! Was it Fauve? Is he the one who calmed me down last night?

Shocks! Nakakahiya Dwyn!

But I'm actually thankful kasi nakatulog pa ako. Dati kasi, pag ganun yung panahon, iiyak lang ako magdamag hanggang sa matapos ang ulan at mawala ang mga tunog.

I suddenly missed those days where I'd call kuya in the middle of the night so that I will get calm.

I was never independent. I guess I will never be. I have to face it. Without Fauve, or even Jungle, Rae or Rei, Benjamin and the crew, hindi ko alam kung saan ako pupulutin.

I grow up being dependent on my brother. He guided me, and he's with me always. He never left my side, except for that night.

Inayos ko ang higaan saka dahan dahang lumabas at bumungad sa akin si Jungle na nakatayo sa labas ng kuwarto ni Fauve.

"Nakahanda na ang agahan, Miss." ani niya.

"Kanina kapa ba diyan?" tanong ko sa kanya habang nag uunat unat pa kasi I'm still sleepy.

Tumango lamang ito sa akin.

"Bakit 'di ka pumasok?" tanong ko sa kanya. Usually if he's going to call me kapang kakain na, he'll knock and papasok siya kapag sinabi ko.

"Hindi po kami puwedeng pumasok sa cabin ng Kapitan, Miss." ani niya.

"You mean, wala pa ni isa sa inyo ang nakakapasok dito?" tanong ko.

"Opo maliban sa inyo ni Kapitan." sagot niya.

What the hell! Nakakahiya!

I remembered what happened last night. Damn! I thought it's my room!

Pumasok na muna ako sa cabin ko para maghilamos saka sumama na kay Jungle papunta sa dining area.

Halos matunaw ako sa tingin sa akin ni Fauve noong papalapit na kami sa lamesa. He's starung at me na para bang binabasa ako.

Pinaupo ako ni Jungle saka umikot na din ito. Hay, I feel so lucky having these gents here with me.

Nagdasal kaming lahat saka kumain na.

I was about to get some rice but I'm struggling with the lace of my dress kasi nasasayad siya when I extend my arms.

Instead, Fauve get the rice for me.

"More?" he asked me while he's putting rice on my plate.

"No, that's enough." I told him.

Ibinalik niya ang pinaglalagyan ng kanin sa mesa saka binigyan ako ng ulam.

He knows what I want to eat huh?

He gave me shrimp tapos tinulungan pa niya ako sa crab ko.

"Thank you," I told him for the nth time noong nilagyan niya naman ng laman ng crab ang plato ko.

"No don't have to thank me everytime I put food on your plate. You can eat peacefully, that's all I want to see." he said.

Parang lalabas ang puso ko dahil sa sinabi niya. Damn! How could he be so casual by saying those things?