Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aylar hiç kımıldamadan geçti, ta ki o güne kadar. Merdivenlerin başında bedeninin bayıldığını bulmak için eve geldim. Yorulmadan, seni kollarıma alarak ve ismini defalarca seslenerek hızla yaklaştım. Seni odama götürdüm, yatağımın üstüne uzandım ve narin vücudunu çarşaflarla örttüm. Yanında kaldım, çünkü yorgundum. Bu yüzden senin yanında uykuya dalmam uzun sürmedi.
Büyük saat saat on iki yönünde çaldı, beni yaşadığım o mutlu rüyadan uyandırdı. Büyük bir gülümsemeyle ortaya çıktığın o rüya, duygularıma karşılık geldi ve dudaklarımı öptün. ❝Elveda.❞ dedin, bu da beni uyandırdı. İznim olmadan gözlerimden küçük yaşlar çıktı ve dudaklarımdan acınacak bir hıçkırık kaçtı. Derin bir nefes verdim ve sonra seni uyandırmayı başaran uzun bir iç çekişle her şeyi salıverdim.
Şu anda yapmak istediğim şey olmasa da, gülümsedim.
Şaşkınlıkla etrafına baktın ve sonra gözünü benim olduğum tarafıma çevirdin, bu da seni anında gerdi. Zayıf hareketlerle ayağa kalkmaya çalışırken bana anlaşılmaz sorular sormaya başladın, ama yapamadın ve nedenini bilmek istedim. Bu yüzden iddialarını dudaklarından küçük bir öpücükle susturdum, büyük bir dönüşe neden oldum. Şaşkın bakışınızı görünce, o anda beni meraklandıran şeyi sormaya cüret ettim.
❝Neden bayıldın?❞
Bakışların dudaklarımdan ayrıldı ve ellerine gitti, ikincisi yumruklarını sıktın, parmak eklemlerini beyazlattın. O kadar çok sıktın ki ellerimi seninkine götürmek zorunda kaldım, seni incitebilecek şeyleri geri almak zorunda kaldım.
❝Yememenin bu kadar zor olduğunu hiç düşünmemiştim.❞
Biraz nazikçe itiraf ettin, ama bu benim için hiç de komik değildi.
Ah, çöpte ne zaman taze yiyecek bulduğumu tahmin etmiş olmalıyım. Yani bunca zaman sadece bir kişilik yemek yapıyordum ha? Bunu daha önce fark etmediğim için kendimi çok aptal hissediyorum, kendime karşı öfke duydum, şu anda anemi geliştirebilirdin ve ben burada hiçbir şey söylemeden.
❝Yemelisin, benim için, benim için ye. Yersen, istediğin kadar kalacağıma söz veriyorum.❞
Gözlerinde kendimi çok özel hissettiren bir ışıltı belirdi, ama kalbim kendimi suçlu hissetti.
Sana yalan söyledim, kalamazdım. Zamanım sayılıydı ve ne sen ne de kimse durduramazdı.
