mirrors

8

Momo'nun evinin arkasından tepeye doğru bir orman başlıyordu. Evinin önündeki asfalt yoldan biraz ilerleyince yoldan sapıp ormanın içinden tapınağa giden patika bir yol görülüyordu. Kızlar da tam olarak bu yoldan ilerlemeye başlamışlardı.

Eğer Nayeon ve Momo küsmemiş olsaydı oldukça gürültülü geçecek bu yolculuk şu an sessizce ilerliyordu. Sadece Chaeyoung bundan rahatsız olup arada konuşma girişiminde bulunuyor ancak tüm çabaları sonuçsuz kalıyordu. Tzuyu de bu konuda ona hiç yardımcı olmuyordu. Hatta o bu sessizliğin hiç bozulmamasını tercih ederdi.

Tahminen yaklaşık iki kilometreye yakın mesafe tırmandılar. Bu sırada patika yol iyice ağaç kökleriyle bozulmaya ve ara ara kaybolmaya başlamış ilerlemek gittikçe güçleşmişti. Nayeon ise herkesi buraya sürüklediğine çoktan pişman olmuş ve bu yolculuğun asıl sebebi kendisi değilmiş gibi söylenmeye başlamıştı. Tüm bunların üzerine Momo tapınağa çıkan merdivenleri bulamayınca sessizlik büsbütün bozuldu.

"Şimdi de aklınca bize ders vermek için yolu kaybetmiş numarası mı yapıyorsun?" dedi Nayeon.

Momo, Nayeon'un dediğiyle dalga geçmesine rağmen sinirli bir ses tonuyla "Aynen Nayeon. Hatta inandırıcı olsun diye bunu söylemek için sizi ormanın içinde iki saat yürüterek kendime de eziyet ettim. Sırf bunu söylemek için!"

Ona verecek bir cevap bulamayan Nayeon "Eğer sen bizi oraya götürmeyeceksen ben de kendim giderim." diyerek hızlı adımlarla ilerlemeye başladı. Momo ise onsuz dönerse başının belaya gireceğini bildiğinden Nayeon'u ikna etmek için peşinden gitti.

Şimdi orada yalnız Chaeyoung ve Tzuyu kalmıştı. Chaeyoung diğerlerini umursamayarak toprağın içinden belirgin bir şekilde çıkmış olan kalın bir ağaç köküne oturdu ve sırtındaki çantayı da çıkararak içinde bir şeyler -Tzuyu'nin tahmine göre büyük ihtimal yiyecek bir şeyler- aramaya koyuldu.

Tzuyu ona "Biz de onların peşinden gitmeyecek miyiz?" diye sordu.

Chaeyoung "Yararı olacağını sanmıyorum. Hem Momo kendi başına halledebilir. Ancak biz ekip falan değiliz, istersen onların peşlerinden gidebilirsin. Ben onlar gelene kadar burada oturup dönüş için enerji toplamayı planlıyorum." diye cevapladı ve ardından Tzuyu'nin tahmini yanlış çıkarmayarak çantanın içinden bir gofret çıkarıp yemeye başladı.

Bu fikir aklına yatmamış olsa ve aslında birbirlerinden ayrılmamaları gerektiğini düşünse bile uzun yürüyüşten dolayı oldukça yorgun olan Tzuyu Chaeyoung'un yanına oturdu ve onun bekleyişine katıldı. İkisi de bir süre kendi düşüncelerinde vakit geçirdikten sonra Tzuyu tekrar sessizliği bozarak "Sence Momo neden yolu bulamadı? Buraları avucunun içi gibi bildiğini ve geçmişte çok kez özel günlerde o tapınağa gidip dua ettiklerini söylüyorken şimdi yolu kaybetmesi biraz garip değil mi?" dedi.

Chaeyoung ise Nayeon'un dediği gibi Momo'nun onları bilerek yanlış yerden götürdüğünü düşünüyordu. "Momo'nun dediği doğru, bunu o kadar uzun süre ilerledikten sonra söylemesi pek mantıklı değil. Ancak Momo gibi sırf ailesinin tarla işlerinde daha az yorulmak için bir grup arkadaşını Japonya tatili vaadiyle kandırarak memleketinde pirinç toplamaya yardıma getiren birinden beklenmeyecek şey değil. Ayrıca Bay Hirai'nin anlattıklarına bakılırsa neredeyse yüz yıldır kendini tepedeki tapınağa kapatmış yaşlı bir ihtiyarı görmek için pek de hevesli değilim." dedi. Anlaşılan Chaeyoung Momo'ya Tzuyu'nin sandığından daha fazla öfkeliydi.

Ardından ekledi "Sen mistik şeyler düşünmedin ya, Tzuyu?"

Eğer cevaplama fırsatı bulabilseydi "Tabiki de hayır." diye yalanlayacaktı Tzuyu. Ancak tam o anda tüm orman boyunca yankılanan çığlık sesi Tzuyu'nin cevap vermesine engel olmuştu.