Ήχος βγαλμένος μέσα απ'του μυαλου μου την αυγή, εκείνη που κοιτώ μέσα και κάπου στην μέρα γεύομαι την Δύση.
Να τρέχω με το ρέμα της να νιώθω την δροσιά της και να αγναντεύω, την αμύθητη ομορφιά της.
Χιλιόμετρα που μου έμαθαν, να προσέχω αυτά που έχω για φυλαχτό, βλέμμα που αναπολώ της ώρες μοναξιάς μου.
Εκφράσου για όσα έχεις να δώσεις, και κράτησε για όσες στιγμές θες να νιώσεις, όσα στο παρελθόν στερήθηκες
Στα τόσα βλέμματα επέλεξα το δικό σου
Στα τόσα αγγίγματα κράτησα το δικό σου
Στις τόσες θάλασσες επέλεξα το κύμα σου
Αυτό είσαι
Το καλοκαίρι μου
YOU ARE READING
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ
Poetryένα βιβλίο μιας νέας εποχής μιας αρχής τέλους συναισθηματικού πολέμου! αφιερωμένο!! κάθε ποίηση είναι βιωματική από βιωματα και από καταστάσεις που έχω ζήσει ή μου έχουν διηγηθεί.
