butterfly ❦ hyunlix

❦ 14

"Felix, beni dinlemen lazım," dedi Hyunjin mutsuzca.

"Neyini dinleyeyim? Karnında benim bebeğim var. Sense sikik bir kızla beni aldatıyorsun!"

Durup nefeslendi. "Bitti Hyunjin. Bebeği de ister aldır, ister doğur. Bu işte yokum. Ama şunu bil; Sana gerçekten aşıktım."

"Öyle mi?! Bana aşık mıydın?! O zaman neden sarı laleler koydun kapıma?!"

Hyunjin artık gözyaşlarını tutamıyordu. Bir eli karnının üstünde, bağırmaya başladı.

"Sarı lalenin anlamı ne, biliyor musun? Gerginlik! Siktiğimin gerginliği!"

Felix sustu, ağlayan bedeni dinledi.
Lalelerin renginin anlamına hiç dikkat etmemişti, ama bunu demesi artık hiçbir şeyi değiştirmeyecekti.

Hyunjin o sırada telefonunu açmış ve resmen önüne fırlatmıştı Felix'in.

"Oku mesajları," dedi sinirle. "İkiz kardeşim Yeji ile neler yazıştığımı oku!"

Felix bir şey demek için dudaklarını araladığında Hyunjin hızla ayağa kalkıp engelledi onu.

"Her şey bitti artık. Oğlumla da hiçbir şekilde itibara geçmeyeceksin."

"Hyunjin dur-"

"Hayatıma sarı lalelerin yanında kırmızıları da kattığın için teşekkür ederim..."

Kırmızı lale, aşk anlamına geliyordu.

Hyunjin daha fazla beklemeden, hıçkırarak evden çıkıp gittiğinde Felix öylece bakakaldı arkasından.

Felix dağılmıştı, Hyunjin'i de dağıtmıştı. Ve biliyordu, sevdiğini de henüz doğmamış oğlunu da bir daha kazanamayacaktı.