Druella, Parkinson Malikanesinin çatısındaydı. Pansy ve ailesi onu bekliyordu ama o buradaydı. Derin bir nefes aldı. Pansy ile eskiden çok iyi anlaştığı geldi aklına, Draco'nun da ona aşık olduğu geldi aklına, bir iddia uğruna herşeyin boka sardığı geldi aklına. Aklına geldikçe geldi herşey. Dayanamadı, olmayan kalbi acıyordu. Gözlerini batan güneşe doğru kapadı. Kimsenin onu duyamayacağını bile bile konuştu.
“Güneş tamamen battığında ve dolunay ruhum kadar karanlık olan geceyi aydınlattığında sizi düşüneceğim Mr Malfoy. Çünkü geceler dolunaylar olduğunda güzeldir ve bu hikayedeki gece benim, dolunay ise sizsiniz...”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mr Malfoy
Fanfiction"Güneş battığında ve dolunay ruhum kadar karanlık olan geceyi aydınlattığında sizi düşüneceğim Mr Malfoy. Çünkü geceler dolunay olduğunda güzellerdir ve bu hikayedeki gece benim, dolunay ise siz..." Güneş batınca ve dünya karanlığa gömülünce mutlu o...
