It was never supposed to happen!

WHAT THE HELL!

JADE

Toen ik keek in mijn broers kamer zag ik dat hij er niet was. Ik keek rond en het was een puinhoop en ik ben een hele lieve zus, dus ik begon op te ruimen. Eerst zijn kleren op te vouwen, daarna het in zijn kast te stoppen. Zij bed opdekken en zijn bureau schoon te maken. Ik wouw net uit zijn kamer lopen toen ik zag dat zijn raam open was. WTH dacht ik, maar liep gewoon door.

Ik keek op de klok en zag dat het 21:49 is dus laten we een rondje lopen. Ik kleedde me snel om en liep de deur uit. Snel legde ik de sleutel onder de plant naast onze voordeur en begon te rennen.

Ik wist niet wat ik deed dus liet ik mijn voeten de weg lijden. Ik kwam uit bij een verbrand huis, als ik het goed heb denk ik dat dit het huis van de Hale's zijn, maar weet niet zeker. Ik ben natuurlijk heel nieuwsgierig en wouw kijken hoe het er vanbinnen uitziet.

Ik deed de deur voorzichtig open. Ik liep door de rode slechte geschilderde voordeur en zag meteen een trap maar ik ging naar rechts. Ik zag dat letterlijk alles verbrand was, maar ik keek toch verder. Net alsof dat ik dacht dat ik hier iets moet vinden.

Ik ging naar de trap alleen ik zag iets in de hoek bewegen. Ik keek het recht in de rode ogen aan en het begint naar mijn toe te lopen. Ik probeerde naar de deur te lopen alleen het ging ervoor staan. Ik rende de trap op met het op mijn hielen. Ik rende een kamer in en deed snel de deur op slot.

Toen ik me omdraaide zag ik dat ik in de badkamer was. Ik keek naar de raam. "Okay dit is een dom plan maar boeien" fluister ik tegen mezelf. Ik loop naar de raam en pakte de handel vast. Ik draaide de handel voorzichtig om. Als ik de raam open heb. Probeer ik door de raam te klimmen dat maar net lukt, want overal zat glas. Het ding wat achter mij aanzat had net de deur open gekregen en rende naar mij toe, maar voordat hij mij had spring ik van de raam af

Eenmaal op de grond ren ik zo snel mogelijk weg, maar weer laat ik mijn voet de weg leiden. Ik ren na 5 minuten nog steeds in de bossen, maar ik hoor een auto. Dus we zijn niet heel ver van een weg.

Ik zag een wolf naast me rennen en ik zag niet dat ik op de weg rende en dat er een auto aan kwam. De auto ontwijkt mij gelukkig en reed gewoon verder net alsof er niks was gebeurd.

Zonder erbij na te denken begin ik weer te rennen zonder dat ik weet waar heen. Ik ren een parkeerplaats op en zie dat ik bij school ben. Ik zie dat mijn broer hier ook is, maar ineens word ik bij mijn kraag gepakt.

"hey klootzak laat mijn los" zeg ik, maar hij laat mijn niet los nee hij sleurt mij mee. Na een tijdje staan we stil en word ik om hoog getrokken.

"Kent een van jullie deze knappe meid" zeg degene die mijn vast heeft. "Laat me los. Jij vuile schoft. Als je me nu niet loslaat zorg ik ervoor dat ... dat ... dat" ik wou iets zeggen maar wist niet wat. " dat wat ... je broer me gaar vermoorden kijk dan hij is een monster" zegt hij.

Ik keek langzaam van de grond naar boven. Inderdaad ik zie 4 monsters voor mijn staan. Mijn broer ogen zijn geel aan het groeien en de rest hun ogen gloeien ook maar dan met andere kleuren. Een met blauw(malia), de andere met rood (Scott) en de andere met oranje (Kyra).

"laat haar los" gromt mijn broer. Ik schrik en degene die mij pakt gooit mij op de grond neer en rent snel weg. Mijn broer en ik denk zijn zogenaamde vrienden rennen naar mij toe. Snel kruip ik naar achteren. Ze blijven stil staan dus ik sta op.

"Jade ... ik doe je geen pijn" zegt mijn broer en hij stapt een stukje dicht erbij. "nee blijf staan ... blijf uit mijn buurt" met dat gezegd ren ik weg. Ik kan gewoon voelen dat die zin die ik net zij hem heeft pijn gedaan, maar dat kan ik nu niet denken. Ik ren sneller dan ik ooit had in mijn hele leven heb kunnen doen.

Ik ren nu ongeveer 3 minuten en ik zie de wolf die ik eerde deze dag heb gezien weer naast mij rennen. Hij pakte met zijn poot mijn enkel en trok me mee. Ik probeerde alles om te doen om vrij te komen maar hij krapte mijn gezicht en ik voel meteen al bloed. Hij liet mij een beetje los.

Dat was niet zo slim plan, want ik trok mijn been terug en begon weer als een gek te rennen. Ik keek achterom, maar viel over een boomstronk en viel op de grond. Het probleem was dat er geen rechte stuk grond was, omdat ik nu naar beneden rol van een kleine heuvel.

Ik stond meteen op en rende verder. Ik keek niet meer naar achter, want de wolf stond weer voor me. Er komt ineens een pijl tegen een boom aan en geeft vonken aan. De wolf rent weg en er komt een man aan lopen. "MEISJE WAT DOE JE HIER. Ren zorg ervoor dat je snel thuis bent" zegt de man. Ik knik en ren meteen verder.

Ik zie mijn huis al staan, toen ik in mijn straat rende. Ik rende naar de plant naast mijn voordeur en pakte de sleutel eronder vandaan. Met trillende handen probeer ik te sleutel in het sleutelgat te stoppen maar het lukt niet.

Ik haalde diep ademen en deed de sleutel in het sleutelgat. Ik liep snel naar binnen en deed snel de deur dicht. Ik deed de lichten aan en zie dat mijn broer met zijn vrienden daar zitten.

"wie er een normale persoon is komt met mij mee en helpt mij met mij wonden schoon te maken. De rest komt niet in mijn buurt is dat begrepen" zeg ik in de hoop dat er iemand een normale persoon is.

Stiles staat op en loopt met mij naar mijn kamer. Hij loopt naar mijn badkamer en ik ga zitten op mijn bed. Stiles kwam terug met de EHBO-doos. Hij begon mij wonden schoon te maken.

"Hoe is het gebeurt" vroeg hij. Ik reageerde niet.

"okay je hoeft niet te reageren, maar je weet dat hij er niet aan kan doen. Hij heeft er niet zelf ervoor gekozen weetje. Hij wou ook niet dat hij het was, maar het was een levend of dood situatie" zegt hij en liep weg.

Ik stond op en doe de deur dicht. Zelfs op slot. Ik keek in de spiegel en zag dat er een klein litteken op mijn hoofd gaat komen. Niet heel groot, niet heel klein, maar je kan hem wel heel goed zien.

Ik neem een hele diep zucht en laat mijn vallen op mijn bed. Ik val heel snel in slaap, maar ik voel wel dat iemand mij in de gaten houdt.