Callista

Chapter 2: A

A/N: Sorry for the typo errors, might edit it some time:>

Warning: This chapter contains harsh words. Read at your own risk.

Callista's

Nagising ako sa sinag ng araw na dumampi sa mukha ko. Nag-alarm ako ngunit 'di ako nagising sa tunog nito, 7:20 na at malelate na ako dahil 8 ang simula ng first period namin at maghahanap pa ako kung saan akong block nakasali. Shocks, first day na first day late ako. What a nice welcome for a great day, note the sarcasm. I sighed.

Nagbihis na ako at gumayak ng mabilis, 'di naman ako mahilig mag make-up din kaya a cheek tint and a lip tint are enough. I checked my things too, my bag, digi-cam, and my guitar. I'm an organized person kaya hindi din ako papayag na may makakalimutan ako bago umalis.

Pagbaba ko naman ng hagdan ay nakita ko si Pieck na kumakain mag-isa, maaga na naman siguro umalis si Dad, napansin kong lately masyado siyang busy about business. And since wala naman si Dad ay didiretso na sana ako para umalis ngunit tinawag ako ng babae.

"Ah A-te! Breakfast?" Saad nito sa mahinhin na pamamaraan at parang nauutal ng sabihin ito. "Almost late." Sabi ko nalang nang hindi ito nililingon and leave. Narinig ko pa ito na may sinabi but me being rude to her, I just ignored it.

Same university kami ni Pieck pero 'di siya sumabay sa akin papasok. I guess ayaw niya ako makasabay, well ayoko din naman siya makasabay. Pagkababa ko sa parking lot ng university namin ay umalis nang muli agad ang sasakyan namin para sunduin ang babae, masyadong pa-VIP sayang sa gas.

Malaki ang Stanford University, madami din ang estudyante na nag-aaral dito dahil kilala itong university. Hindi lang sa Nueva Ecija kundi sa buong Bansa. Nasa building palang ako ng department of science ngunit ang laki na ng sakop nito, at mayroon itong 3 stories building. Each department ata ay 3 stories ang building and hindi ko naman sure kung ilan ang rooms na nakalagay dito.

Masyadong madaming tao at maingay, they look so excited dahil lahat kami dito ay freshmen. I admit that I am excited too, but not that I need to make it so obvious and also I'm adjusting to this new environment. I'm used to observe everyone around me, and this is too much crowd for me, my mind can't handle it medyo nahihilo na ako nang may humawak sa kamay ko.

"Hey! Kanina pa kita hinahanap, I've been calling you, too. Where have you been? Hindi ba sinabi sayo ni Celestia na susunduin kita sa inyo?" Sunod sunod na tanong nito. Nakakunot pa ang noo.

"Xy, I'm fine." I lied, yeah. "And pigs do fly, Calli." Inis niyang sabi. Okay, looks like I can't hide from him. "Halika, I know you're classroom. Dadalhin kita." Dagdag niya pa. Medyo nainis ako sakanya, mukha ba akong bata? I don't need his guidance, I can stand myself. Pumiglas ako para bawiin ang kamay ko sa kanya.

"I'm not a kid, Xyffer." May diin ko'ng saad. Pero 'di niya ako pinansin at kinuhang muli ang wrist ko at hinatak padin ako. Medyo meron na nagtitinginan samin. Gwapo kasi ni Xy, pero naiinis ako sakanya.

"I know." Biglang saad nito habang hinihitak padin ako "And I know that you hate crowd, and you're close to being late, and I also know that you hate that. It's you being you, Calli." Salita nito sa marahan na pamamaraan ng maramdaman ang inis ko. Argh, he's voice is so soothing. I can't. My irritation fades away, at nagpadala na lamang sa hitak niya.

Pagkalipas ng ilang minuto na hatakan ay narating na namin ang room ko. "Here." Sabi niya at ngumiti sa akin. Tinitigan ko lamang siya. "I'm sorry if nainis kita kanina, I'm just worried na baka hindi mo kayanin ang crowd and mawalan ka ulit ng malay and"

"Nah, it's okay. I actually, ahm appreciate your concern and help." Pagputol ko sakanya dahil masyadong madrama. "And I think you're close to being late too?" Dagdag ko pa.