Harry en Noortje doen klef

18.

Song for this chapter: Afire Love - Ed Sheeran (ik huil echt bij dit lied srsly ga het luisteren)

POV Harry

Na een verschrikkelijke nacht zit ik nu om 5 uur 's Ochtends met Noortje naar het ziekenhuis. We zijn allebei bang. Wat als er iets helemaal fout is gegaan en dat er iets met Noortje of de baby gebeurd? Teveel dingen waar ik liever niet aan wil denken. Het is nog vroeg dus er zijn maar weinig auto's op de weg. Ik zie Noortjes gezicht wegtrekken van de pijn. Ik wrijf met mijn hand over haar bovenarm. "Het komt goed, echt waar" fluister ik.

Een paar minuten later komen we in het ziekenhuis aan en ik help Noortje met uitstappen en ondersteun haar tijdens het lopen naar de ingang. Eenmaal bij de balie aangekomen neem ik het woord en leg alles uit. We moeten even wachten en dan komt de vrouw terug met een rolstoel. "Jullie mogen maar de derde verdieping daar staat gelijk een arts te wachten die jullie verder kan helpen" Ik knik en bedank haar. Ondertussen in Noortje al in de rolstoel gaan zitten en ik rij haar maar de lift.

Tijdens de onderzoeken haal ik mijn telefoon uit mijn broekzak en lees alle berichtjes van onze "squad"

Eleanor: Gaat het al wat beter?
Lonneke: Rt El
Danielle: Ik hoop het 🙏
Louis: Volgensmij zijn ze in het ziekenhuis
Perrie: Hoe weet je dat?
Louis: We hoorde vannacht een auto wegrijden.
Perrie: Ohh okay, trouwens waarom waren jullie zo vroeg/laat nog wakker?
Louis: Nou...
Eleanor: Niks gewoon we konden niet slapen
Lonneke: jaja..
Liam: Pezz waar is Zayn?
Perrie: Slaapt nog
Liam: Verassend
Niall: Oke Hazz of Noor laat wat horen als jullie weten hoe het gaat want we maken ons zorgen.

Ik besluit te antwoorden dat we een paar nachten in het ziekenhuis moeten blijven en dat ze morgen langs mochten komen.

"Dus u blijft hier ook slapen?" vraag de arts aan mij. Ik knik, geen denken aan dat ik haar alleen laat. Na het onderzoek heeft de arts besloten om Noortje en de baby een paar nachten hier te houden. Dus ik blijf ook. "Oké ik regel nog wel een extra bed op de kamer."

Even later komt er een zuster aan die ons begeleid naar een kamer waar 2 bedden in staan. Ze vertelt dat als er iets aan de hand is we altijd op een knopje kunnen drukken. Het is ondertussen 7 uur en het begint al licht te worden. We hadden voor de zekerheid al wat extra kleren en pyjama's meegenomen dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. "De hele dag door kan er nog iemand langskomen die wat onderzoeken moet afnemen" zegt de zuster. Noortje knikt en gaat daarna op het bed liggen en sluit haar ogen.

Ik schuif de nachtkastjes aan onze bedden weg en schuif dan mijn bed tegen die van Noortje aan. "Beter" zeg ik. Noortje opent haar ogen en glimlacht zwak. "Veel beter"
__________
Ahw okay ik vond het einde dus echt kapot schattig 😍

Maar anway ik hoop dat jullie t een beetje leuk vonden!

Xoxo