YARIM KALAN

"Çok güzel olacak." B:1

Nasıl başladı,nasıl ilerledi ve ben şuan neden buradayım hiçbir fikrim yok. Küçükken hep özgür bir şekilde uçmak isterdim. Ama bunun bu şekilde olacağını düşünmemiştim. Özgürlük ile yalnızlık arasında ince bir çizgi var. Ve ben kesinlikle yalnızlık tarafına itildim. Hayatıma kimse karışmıyor. Çünkü hayatıma karışacak kimsem yok. Annem 3 sene önce öldü. Babam hayata küsmüştü.

Sadece bir kaç saat önce. Bir kaç saat önce bir kadın geldi. Babamın karşısında tehtidler savurdu. Eğer beni kovmazsa o cdleri gösteririm gibi şeyler. Babam hiç birşey söyleyemedi. Sadece beni kovdu. Beynimde sadece tek bir soru yankılanıyordu. "Eğer onu kovmazsan o cdleri gösteririm." Bu da ne demekti? Ne cdsinden bahsettiğini bir türlüaklım almıyor. Ne o? Porn cdsi mi? Taciz? Veya babambirinetecavüzetmiş olabilir mi? Ah, hayır. Babam bunu yapmayacak kadar iyi kalpli bir insan. Şu an düşünmem gerekenbaşkaşeylervardı. Ben sokakta kalmıştım.

Ciddi anlamda sokakta kalmıştım.

Neysekisosyalmedya vardı. Facebook,twitter ve ınstagram gibi hesaplarım vardı. Bu benim işimidahada kolaylaştıracaktı. Uçağıninmesine yaklaşık 10dakikavardı. Yukardan çantamıalıp tekrar yerime sindim. Kemerlerinizi bağlayın gibi anonslar başlamıştı.

Uçak indikten sonra biraz durdum. kendimi daha da çaresiz hissediyordum. Böyle olmamalıydı. buradatek başımaydım. Buna alışmalıyım dedim kendi kendime. Sosyal medya hesaplarıma, Istanbul da acil kiralık ev aranıyor gibi şeyler yazdım. Sıra da iş bulmak vardı. Önüme çıkan mağazalar, eczaneler, cafeler gibi heryere bakmıştım. Fakat hepsinden olumsuz cevapalınca sinirlendim.

Elimde kocaman bir valizle ne kadar dolaşabilirdim ki!

Önüme çıkan ilk kafeye girip yoğurt ve salatasöyledim. Yanımda biraznakitpara ve iki kredi kartıvardı. Bunlar beniuzunsüreidareederdi. Yemeğimi beklerken hesaplarımı kontrolettim. Twitter'da yazdığım tweetin altında biryanıtgördüm

"Istanbul beşiktaş tarafında iki katlı bir evim var eğer uygunsa beni takip et daha ayrıntılı konuşalım."

Bunu yazanın kadın olduğunu gördüğümde içimi daha büyük bir umutkapladı. Hemen takipettimve buluşacağımız yerin adresini öğrendim. yemeğimi yedikten hemen sonra hızlıca kafeden çıktım. Oraya vardığımda bir buçuksaat geçmişti. Buraları hiç bilmiyordum. Bu yüzden biraz tedirgin olmuştum. Tam yarım saat sonra kapıdan içeribirkadın girdi. 19-20 yaşlarındaydı. Ona dikkatlice baktığımı gördüğünde bana doğru yaklaştı.