Mangiyak-ngiyak si George habang nakikita and kanyang asawa at dalawang anak sa kwarto. They hired a private nurse at para hindi mahirapan, kinuha nila ang pinakamalaking room para doon alagaan ang tatlo.
Pareho itong inoperahan dahil sa mga sugat na tinamo.
He sat beside his wife's hospital, took her hands and kissed.
"Para na akong mababaliw. Di ko alam anong gagawin ko pag mawawala kayo."
Biglang gumalaw and kamay ni Yvette and she slowly opened her eyes.
Nakakasilaw ang ilaw.
She is trying to remember everything while looking at the ceiling.
Alam niya kung saan ito pero gusto niyang mapanatag.
Then she turned her attention to her husband.
"Thanks God gising ka na. Wait, I'll just call the nurse to inform the doctor that you're already awake."
Saglit itong umalis sa tabi niya.
"How are you? May masakit pa ba? Do you want something?" tanong ni George pagkabalik habang hinahawakan ulit ang kamay ng asawa.
"Hon." Nanghihinang sambit ni Yvette
Unti-unting bumabalik sa alaala niya ang mga pangayayari. Napailing na lang siya.
"Nasaan ang mga bata?Kumusta sila?"
"Don't worry about them hon. They're okay."
Nilibot ni Yvette ang kwarto ng kanyang paningin. She saw 2 hospital beds and nakikilala niya kung sino ang mga andoon
"Si...si Gia?"
"Nasa ICU pa siya. She's being observed kasi she got a head injury. Siya ang napuruhan. It might be because she sat sa pinadulo ng van. But don't worry Hon, she'll be fine." Pag co-comfort ni George sa asawa.
"Gusto ko siyang makita. Bakit wala siya dito?" nagtangkang bumangon si Yvette pero pinipigilan siya ng asawa.
"Pahinga ka muna hon. Hindi ka pa lubusang magaling. Your wounds are still fresh. Baka mabinat ka. We'll visit her once the Doctor will allow you na. Okay?"
"Pero bakit siya lang wala dito?" naiiyak ng sabi ni Yvette
"Kasi nga nasa ICU pa siya. Please, please wag na makulit. Pagaling ka muna. Akon na ang bahala kay Gia. She will be fine, she will"
After a few hours ay nagising na din sila Nikki at Cheska.
According to the Doctor, mabuti na lang at successful ang operations ng mag-iina. Sa dami ng sugat na natamo, himalang nakaligtas sila.
"It's really a miracle Mr. Ayala kasi sa lakas ng takbo at impact ng ambulansya walang makaka survive doon. Based the tests na ginawa naming, wala naming major damage sa internals nila. kailangan na lang magpagaling ng mag-iina mo at please let me know if may iba silang nararamdaman."
"Yes Doc. We will"
"Okay so I'll go muna to the other patients. Any questions?"
"Doc, pwede na po akong tumayo to visit Gia?" tanong ni Yvette
"As of now, I advise na wag ka muna magkikikilos. May mga pasa at sugat ka pa plus the medicines that you're taking. Let's see if after mga 3 days pwede na"
Yvette chuckles.
"Salamat Doc" si George na lang ang sumagot.
Bumaling siya sa asawa na tahimik pa rin on her bed.
"Ano iniisip mo?"
"Si Gia"
"Wag ka muna masyadong mag-isip para mabilis ka gumaling at mabisita natin si Gia"
"Kasalanan ko to. Bakit ko kasi siya hinayaan doon sa likod"
"Hon, walang may gusto nito. Besides, nandito yung dalwang anak natin. Thankful pa din tayo kasi okay sila. Take a rest. Kailangan kita. Ikaw ang lakas namin ng mga anak mo"
Deep inside, George is crying. He can't take seeing his wife and daughters' bruises and wounds. But he needs to be strong. That's the least he can do.
"Lord, I know you have plans. I know this is just a test. I can lose all the fame and wealth in this world but Lord, I can't afford to lose a member of my family. Please heal them. Heal them completely especially Gia. Help me to be strong for my family. I don't know what to do anymore. I need you. I badly need you Lord. I surrender everything to you. Balato mo na sa akin to Lord." Taimtim na dasal ni George.
March 26, 1998
"Kumusta Doc? Pwede na ba akong dumalaw kay Gia?" tanong agad ni Yvette pagpasok palang ng Doctor?
"You're actually doing good and for that, papayagan na kita mag lakad-lakad sa labas but not Nikki and Cheska. Di pa kaya ng katawan nila ang ma pwersa"
"What? I won't see ate Gia?" sabat ni Nikki na nakikinig pala
"Nikki, you will see your ate once magaling ka na okay. Makinig kay Doc"
"But ma, I miss ate"
"I know but as for now, let's be careful. Ayaw kong may mangyari na naman sa inyo"
Then she turned to the Doctor
"Thank you ulit Doc ha."
"No problem Mrs. Ayala. Paki patawag na lang ako sa nurse if may kailanga or questions kayo."
Yvette immediately called George to accompany her to Gia's room"
"Nikki, Cheska We'll just visit your ate Gia. Kuya Nurse will take care of you. Magpakabait kayo. Saglit lang kami"
"Please kiss ate Gia for dad' bilin ni Nikki. Si Cheska naman ay busy sa mga laruan. Wlang kamalay-malay sa mga nangyayari.
Habang papalit sa kwarto ng anak, hindi mapigilan ni Yvette ang mga luha.
Unti-unting bumabalik ang mga pangyayari
Parang sasabog dibdib niya.
