Back from the start

Chapter 3 : Tears

Ang bilis ng mga pangyayari dati bata pa ako ngayon magandang dalaga na HAHA ! May lakad kami ni Kobe mamaya , pupuntahan naming si mama para ipakilala sya . Hinihintay ko sya sa tapat ng bahay namin pero wala pa sya pasado alas otso na . Tinatawagan ko pero di nya sinasagot -_- Nagpasya na akong ipagpaliban yung pagpapakilala sakanya .

"hoy friend"

"ay baklang palaka ! Ano ba nakakagulat ka" muntik na akong mapaiktad sa gulat kay Shiella

"Gabi na , he's not coming tara na"

may punto sya kaya pumasok na ako sa loob . Ano kayang nangyari sakanya ? Sana ok lang sya .

Linggo na ang lumipas pero wala pa ring Kobe na nagpaparamdam . Problema nya ? May nagawa ba ako ? Ayaw na ba nya ? Kung ayaw nya sabihin nya !!

Panahon na ang lumipas pero ganun pa ren kaya tinuon ko nalang sa pag aaral ang sarili ko pero kahit anong gawin ko paulit-ulit pa rin yung tanong sa isip ko at paulit-ulit na sakit sa puso ko .

Glen calling ....

[Hey , miss me ?]

"what ?"

[just kidding]

"hahaha"

[wag kang tumawa mukha kang timang]

"grabe ka at bakit mo nasabi yan"

[im watching you] lumingon ako at nakita ko sa gilid ko si Glen na nakasandal sa pader . Agad syang lumapit sakin

"Alam mo ikaw yung timang jan tumawag kapa eh malapit ka lang pala" paglapit nya niyakap nya ako .

"He's outside go talk to him" pagkarinig ko nun kumalas ako sa pagkakayakap nya at agad na tumakbo palabas.

Paglabas ko nakita ko agad si Kobe kaya niyakap kp sya ng mahigpit pero tinulak nya ako .

"Stay away from me"

"nagbibiro k nanaman , namiss kita "

"its not a joke. Look i dont love you"

"ano nanaman trip mo"

"you're just one of my dolls"

"talaga ? Bakit iba yung sinasabi ng mga mata mo" umiwas sya ng tingin pero tuloy pa rin ako sa pagsasalita " bakit suot mo pa rin yung bracelet , bakit !!"

"eto ba ? Oh ayan" binato nya yung bracelet , pigtas na ito . At tuluyan na syang umalis .

Nagsimula nang tumulo ang luha ko sabay ng pagbuhos ng ulan . Wala akong nagawa kundi umupo sa kalsada at umiyak ng umiyak habang patuloy na nababasa ng ulan .

Shiella's POV

Nasa kalagitnaan kami ng kilig monent ni Vlad ng nag ring ang phone nya .

"hey Kobe whats now?"

[get her outside now!]

"o-ok" halatang galit ang kausap nya . Mahahalata mo sa mukha ni Vlad na may halong pagtataka at pag aalala ??

"hey come on faster!!"

"bakit?!"

"can we talk later yung kaibigan mo nagpapakabasa sa ulan" dahil sa sinabi nya lakad-takbo ang ginawa namin ni Vlad .

"Friend tara na" pinayungan kami ni Vlad naawa ako kay Jannah dahil basang-basa na sya .

"hindi na daw nya ako mahal" sambit nya habang humahagulgol at hawak nya ang bracelet pero pigtas na ito . Sa nakita kong pagdurusa nya hindi ko napigilang umiyak at yakapin sya ng mahigpit . Ilang saglit lang at naisama namin sya pauwi .

Kinabukasan. Nakita ko si Jaja na natutulog lang , ginising ko sya para kumain pero busog daw sya . Nagpatuloy ang araw at ganun lagi ang gawi nya . Puro tulog , review at iyak lang ang ginagawa nya hindi sya masyadong kumakain . Ang laki na ng pinayat nya , iba na ang Jaja na nasa harap ko .

Niyaya ko syang kumain pero busog pa daw sya . Pag tinatanong ko kung ok lang sya , ok lang naman daw . Ok ? Eh ni wala ngang bawas yung laman ng ref !! Magpapakamatay na ata sya eh . Halos wala na nga syang mailuha. Bumaba ako saglit para kumuha ng maiinom .

"AHHHHHHHH!!! SHIELLA!!!" agad akong timakbo paakyat sa kwarto nya . Nagulat ako dahil nakita ko syang nkahandusay sa sahig .

"Jaja anong nangyari?"

"w-wala akong makita !!"

"ha? Ano?"

"pag tayo ko kala ko gabi pa dahil madilim , sinuot ko yung salamin ko at binuksan ang lampshade pero wala pa rin . Shiella bulag na ako ! Bulag nako!!!!"

"relax , teka tatawagan ko mama mo"

"wag mo akong iwan" kumapit sya ng mahigpit sakin . Dumating agad si Tita Claire . Bakas sa mukha nito ang pag aalala . Nang makatulog su Jannah tinanong ako ni tita kung ano ang nangyari . Kinuwento ko lahat lahat mula umpisa .

Kinaumagahan pumunta ako sa unit ni Kobe pero si Vlad ang bumungad sakin . Yayakapin nya ako pero umiwas ako . Impaktita ako ngayon .

"Si Kobe nasan?"

"nasa kwarto" agad akong pumunta sa kwarto nito

"buksan mo to!" hindi nagtagal at binuksan nya . Pag bukas nya ng pinto sobrang natulala ako dahil napaka kalat nito , puro bote ng alak . Isang magulong kwarto at magulong Kobe ang nakita ko"

"anong kailangan mo"

"ang sama mo!!" sinampal ko sya ng malakas . Dahil dun tumulo ang luha ko "kasalanan mo bakit nabulag si Jannah"

"bulag sya !!! Paano" nagulat ako dahil hinawakan nya ako ng mahigpit sa braso . Natakot ako sobra pero hindi ko inalintana yun . Sinabi ko ang nangyari . Binitawan nya ako at pabagsak syang umupo . Umiiyak sya , sinasabunutan nya ang buhok nya . "Mahal na mahal ko sya ! Diko sinasadya yun . Gusto ko lang syang protektahan" halatang totoo ang sinasabi nya . Lumuhod ako sa harap nya a.

"hindi pa huli ang lahat. Puntahan mo sya , ikaw lang ang makakatulong sakanya" agad.agad syang tumayo at nag-ayos ng sarili . Pagdating namin sa bahay nila Jannah isang sampal ang sumalubong kay Kobe galing kay Tita Claire .

"iwan ko muna po kayo" makalipas ang ilang oras ng pag uusap nila niyaya kami ni tita para umakyat sa kwarto ni Jannah .

"Go ahead hijo"

Pagbukas ng pinto . Nakaupo si Jannah sa lapag hawakang pigtas na bracelet . Lumuhod si Kobe sa harap nito habang umiiyak . Grabe ang pagdurusa nilang dalawa .

"hoy Shiella umiiyak ka nanaman , si Kobe kamusta na?" lalong umiyak si Kobe . "ano kaba?" hinawakan nya ang mukha ni Kobe pero agad na lumayo si Kobe "K-kobe ? Ikaw ba yan?" Muli nyang hinawakan ang mukha nito at kinapa ang bawat parte nito pero tinulak nya ito palayo

"Jaja dont push me away please"

"umalis ka dito ! Mama!". Lumapit agad kami ni tita . Umalis na kami ni Kobe para kumalma si Jannah . Pagdating namin sa unit ni Kobe agad.agad syang pumunta sa kwarto nya .

"aayusin ko na ang sarili ko" habang naglilinis sya ay patuloy ang pagluha ng mga mata nya . Naawa ako kay Kobe pero ano kaya ang dahilan ng lahat ng ginawa nya . Paglabas nya ng kwarto isang Kobe na makisig at matipuno ang bumungad .

"hindi muna ako sasali sa mga hangouts nyo , aalis muna ako sa grupo" nagyakap yakap sila at tila tumutulo ang luha .

"wag ganun bro , hindi na ako manghihiram ng t-shirts mo di ko na rin uubusin pabango mo" ani ni Glen .

"Ako din hindi ko na hihiramin kotse mo tapos hindi ko na uubusin yung mga pagkain sa ref" lahat kami ay napatingin sakanya "What?!"

"kaya pala kumokonti ang laman sa ref " binato sya ng unan ni Glen at nagtawanan sila pero sandali lang yun at nagyakap yakap uliy sila habang umiiyak . Bakit ba ang iyakin nila ? Nadadamay tuloy ako .