Jannah's POV
Kapag naalala ko si Kobe , takot at galit ang bumabalot sakin . Lagi nya akong pinupuntahan , sinusuyo at kung anu-ano pa .
"Jaja , i have pizza . Tara kain tayo"alam kong si Kobe yun kaya hindi ako umimik "ayaw mo ? Sige kantahan nalang kita gusto mo" masaya ang tono ng boses nya pero tinalikuran ko sya . Timang lang diba ? Bulag ako pero nakuha ko pa syang talikuran . Ramdam ko ang pag galaw ng kama sa malamang ay tumayo sya "pahinga kana pagos kana ata" pagod ? Ehh maghapon nga akong nakahiga tanga lang ?!
Linggo na ang lumipas , ganun pa rin ang ikot ng mundo naming dalawa . Pagsusuyo nya at pagtataboy ko . Hindi ba sya nagsasawa sa pagsusungit ko !
"Hi Jaja ! Tara may pupuntahan tayo" -Kobe
"ayoko"
"sige na Jannah anak sumama kana"
"pero papa ayoko sumama sakanya"
"sige na Kobe ikaw na ang bahala" wala na akong nagawa kundi sumama sakanya anong magagawa ko eh may kapansanan ako .
Nang makarating kami sa pupuntahan namin agad niya akong inalalayan . No choice ako dalawa lang kami .
"maganda ang lugar na to"
"tanga kaba ? Bulag ako as if naman makita ko diba !!"
"oo nga pala haha"
"nasaan ba tayo" inalalayan nya akong umupo . Teka puro damo ??
"Ma dinala ko po sya ulit . Inaaway nanaman nya ako pero mahal ko po sya mahal na mahal" sumbungero -_-
"sinungaling po sya"
"tignan mo Ma ang bad nya" hinawakan nya ang kamay ko "Ja just listen to me after this i wont bother you anymore" Teka !ano daw ? Suko na sya pero kala ko ba mahal nya ako ?! Niloloko naman nya ako eh !!!!
The day is done and now we're old
Feelings gone so now you'll show
Where love went wrong
On your shoulderBut I . . . Tried ... But I ...Bye bye bye
Kumakanta sya ? At ang lungkot ng boses nya .
You're all alone and you cant take it . You're just too tired to suffocate it . And all along we'll just fake it
But I ...But I ...Bye bye bye No
Pakiramdam ko nagpapaalam sya sakin sa pamamagitan ng kanta . Teka iiwan na nya ako ? Bakit Kobe ??!
But I .. Tried ...
But I .. Tried ...
But I .. Bye bye bye No ...Maya.maya pa ay may naaninag ako . Malabo pero kita ko ang pagluha nya . Ngayon alam ko na may gusto syang sabihin .
"Ma i want to win her trust"
Hinalikan nya yung kamay ko . "but i think its really over"
"Kobe!"
"see kontra agad sya . Tara na nga kain na tayo"
"di ako gutom"
"talaga ? Sayang naman tong mga pagkain ang dami at ang sarap" nakikita ko . Pero kailangan ko pa run magbulagbulagan .
"ayaw"
"Ja narinig mo yun ? Galing ata sayo?
"wala naman"
"ayan nanaman oh . Sayo talaga"
"fine ! Paghanda mo ako !"pesteng tiyan to oh di makisama . Tawa pa rin sya ng taw ."wag ka ngang tumawa jan"
"opo masusunod . Say ahh"
"anong akala mo sakin bata ? Baka mamaya umarte kapa na parang eroplanong lumilipad yan o kaya ay train . Kaya ko"
"Ahh . Kumain kana lang" dahil dun sya ang nagpakain sakin .
"busog nako"
"ok sige . Ano kayang magandang gawin?"
"ano bang kayang gawin ng bulag na tulad ko ? Kaya ko bang makipag habulan sayo?"
"babasahan nalang kita ng libro"
"wala na bang iba?"
"alam ko na hahatid nalang kita sainyo" inalalayan nya ako mula pag sakay at pag baba sa kotse . Talagang maalaga si Kobe nakakakita man ako o hindi .
Sinalubong kami ni mama at papa . Umarte pa rin ako na parang walang nakikita . Siguro mamaya ko nalang sasabihin pag wala na si Kobe . Niyaya sya ni mama na dito mag hapunan pero tumanggi sya . Habang hinahatid ni papa si Kobe sa labas inalalayan ako ni mama paakyat sa kwarto . "Ma there something i need to tell you"
"Yes anak ano yun" kinuha ko ang salamin at sinuot ito . Tumayo ako sa tapat ni mama . "J-jannah nakakakita kana?"
"opo ma"
"salamat sa diyos at kay Kobe" niyakap ako ni mama halos maiyak na sya sa sobrang tuwa .
"Kay Kobe ?? Pero sya ang dahilan kung bakit nangyari sakin to"
"mahal ka niya anak"
"pero sinaktan nya ako di ko alam kung ano ang paniniwalaan ko"
"Anak may kailangan kang malaman . Pinakiusapan ko sya na itago muna sayo . Ten years ago naging mag partner sa negosyo ang dad mo at ang dad nya . Pero nalugi ito dahil nagtaksil ang papa mo sa kompanya"
"you're lying"
"no im not , kinasuhan ng dad nya ang papa mo . Hindi yun natanggap ng papa mo kaya tinangka nyang barilin ang dad ni Kobe pero may mga umawat sakanila"
"thats not true"
"its true . Nagbanta ang ang dad nya dahil nalaman nito na anak ka ng taong pinagtaksilan sya . Kukunin nya ang lahat ng bagay na meron ka maging ang buhay mo anak kaya walang nagawa si Kobe kundi ang layuan ka para protektahan ka"
"iwan mo muna ako ma"
Kinabukasan. Mugto ang mga mata dahil sa pag iyak . Yun pala ang dahilan .
"Jaja pasok ako hah" nagtulog-tulugan ako dahil pumasok na sya . Tila gumalaw ang kama , humiga ba sya sa tabi ko ?? Dahan-dahan akong nagmulat ng mata , tulog nga sya . Mukhang pagod na pagod sya napaka himbing ng tulog nya .
"bakit ba nangyari satin to . Mahal na mahal kita Kobe . Salamat sa lahat pangako paniniwalaan na kita" hinaplos ko yung mukha nya dahilan para magising sya .
"ahm Jaja nagising ba kita ? Teka kukuha lang ako ng inumin" tumayo sya at naglakad palabas pero di ko natiis at niyakap ko sya sa likod .
"mahal na mahal kita"
"Jannah ? nakakakita kana?"
"oo mula nung dumalaw ulit tayo sa puntod tayo ng mama mo" hinarap nya ako sakanya at tumutulo ang mga luha namin "pero dina mahalaga yun ang mahalaga mahal natin ang isat isa"
Niyakap nya ako ng mahigpit "iloveyou Jannah"
"iloveyou too"
BINABASA MO ANG
Back from the start
FanfictionA short story between two people whom start from hating each other but ends loving each other as well . Twitter : @gelsss