O ,cok degismisti..
Ne eskisi gibi gûlûyor nede bana eskisi gibi bakiyordu..
Kirgindim , kizgin olsam gecerdi ama kirgindim iste..! Ne kirginligim gecmisti nede o eskisi gibi gulumsemisti..
Bi insan bu kadar hizli nasil degisebilirdi ki, nasil unuturdu gecmisi hemen. Anlamadim, Anlayamadim..!
Aradan cok zaman gecmisti.. Bir gun en umutsuz an'imda bir mesaj geldi telefonuma.Ve baktimki gönderen "O". Mesajda:
-ilk.bulustugumuz yerde bulusalim sana söylemek istedigim seyler var..
yaziyordu..
Hemen giyindim ve ciktim. Ilk kez o bekliyordu beni.
Yanina yaklastim ve "Neden beni hic aramadin? " diye sordum.
O masum gözlerini gözlerime dikip:" Ben Artik Yapamiyorum,
Lütfen beni anla.." dedi.
Bense ne diyecegimi bilemiyordum,Ne söylenirdi ki bu cevap karsisinda,Ve tüm kelimeler anlamsiz kalmisti...
Kendimi güclükle toparlayip:
-Peki 'GÎT' , Ama Unutma Eger gittigin kisi seni benden cok sevemezse tekrar bana 'DÖNME'. Cünki acilacak baska bir yaraya daha yer yok kalbimde. Simdi gidebilirsin.. Dedim
-Sahide gideyimmi ?
-Evet git hadi ! Yakistigin layik oldugun kisinin yanina git.! Dedim.
Gõzleri dolmustu. Hani derler ya "her GIT'in icinde bir kal vardir." diye. Fakat o anlamamisti..
Arkasini döndü ve hic arkasina bakmadan Gitti..!
Ve ben Kirgindim iste,kizgin olsam gecerdi ama kirgindim
GECMEDI..!
