Bir Işık Yak

BİR IŞIK YAK

Hoşgeldiniz...

***

28.02.2018

12.05

Sevgili;
Tekrar sevgili dedim sana...
Kalp alışkanlığı işte...
Hatamı mazur gör...

Üzgünüm tekrar tekrar dökülecek kalemimden...
Belki kalbine ulaşamayacak; ama benim kalbimden dökülenler...

Seviyorum içimdeki bende sana böyle seslenmeyi...

Kalbim bu aralar fazla ağır,
İçinde sen olan hayallerle meşgul...
Hiç hak etmemesine rağmen...
Ama bir o kadar da arsız...

Bugün sana, demir parmaklıklar ardında, ulaşamasam da sana, kalbime küçük küçük ışıklı umutlar yeşertmek adına, yazdığım belki de yüzüncü mektup...

Okumadığını biliyorum; bu beni biraz üzüyor ama sonra geçiyor.
Tatlı ve ince bir sızı...
Hayatımın en ince sızısı..
Birgün beni affedeceksin ve karanlık kalbime benim için aydınlık bir ışık yakacaksın.

Yani...
Belki...
Umarım...

Çünkü artık ben diye birşey yok,
Sen diye bir gerçek var.

Üstümdeki yükün çok ağır
Kalp hastası biri için ise fazla fazla ağır...

Ama sonra...

Birgün bana gülümsediğini, beni affetiğini, bana hakkını helal ettiğini hayal ediyorum. İstemsizce bir tebessüm konuyor dudaklarıma.

Ama ardından bir korku tekletiyor hasta kalbimi...

Görmeden öleceğim diye korkuyorum...

Yarım birşekilde...
Sensiz...

Ama içimdeki sen ve üstümdeki vicdan azabıyla.

Kelimelerime son verirken, arsız kelimelerimle, her zamanki gibi yeniden ve yeniden soruyorum;

Bana hakkını helal et. Hüzün kokan güzel gözlerini tekrar görmek umuduyla...

Allah'a emanet ol.

____________________________________

Bu bir helallik hikayesi.