Thorfinn jak zwykle rano poszedl zjesc sniadanie, lecz w miejscu, gdzie zwykle jadal, spotkal piękną kobiete, o dlugich i lsniacych blond wlosach. Nie zobaczyl jej twarzy, lecz domyslal sie, ze jest ona piekna. Powoli podszedl do niej i po cichu usiadl obok, chwytajac w palce jej wlosy.
- Czesc mala, jestem Thorfinn, zajelas moje miejsce. jak sie nazywasz?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nagle dziewczyna obrocila sie, a thorfinjn ujrzał piekne, blekitne oczy spogladajace na niego z jej twarzy. Poczul przedziwne uczucie, przeszywające jego cialo i umysl, ktore bylo przyjemne. Nigdy nie czul tego w strone jakiejs kobiety, a co dopiero tak pieknej. Wtem dziewczyne spowil ogromy rumieniec i przestraszona odsunela sie szybko. thorfinn nie wiedzial jeszcze, co takiego moglo ją zaskoczyc.
- Hej, no co jest, nie jestem w twoim typie? - spytal thorfinn, gryzac bulke. Spojrzal na dziewczyne i zrozumial, ze probuje cos powiedziec. Mimo iz jej usta otworzyly sie, nie wydala zadnego dzwieku. Przez chwile krepowala sie, lecz zaraz potem odpowiedziala:
- N-nie jestem kobietą! nazywam się Canute, jestem... ksieciem Danii... i przyszlym krolem anglii! m-masz... odnosic sie do mnei z szacunkiem! >///<
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zdezorientowany Thorfinn przypomnial sobie slowa Askeladda, ktory powiedzial mu, ze ksiaze canute bedziepodrozowal z nimi az do walii, i ma go szanowac.
- Aaaa, wiec to ty jestes tym ksieciem... a raczej ksiezniczką, co? Askeladd mowil o tobie, podobno masz zasiasc na tronie anglii i ustanowic pokoj z walią, tak?
canute skinąl szybko glową, nie patrzac nawet na thorfinna, a w swoj posilek.
-hmm, wiec mam byc twoimk slugą? Ha! Nigdy nie znize sie do tego poziomu. Kiedys mielismy niewolnika ale po osmiu godzinach kopnął w kalendarz, to chyba nie jest ciekawa praca.
wtem rozlegl sie dzwiek rogu Bjorna, co oznaczalo wymarsz w dalsza droge. Thorfinn wyciągnął reke dla canute, lecz ta, a nie sory, ten, sam wstal i pobiegl szybkim krokiem do ragnara. Za to thorfinn zaczal sie zastanawiac, czy to, ze książe jest mezczyzna moze stanąc na drodze do ich szczescia i... milości...
