Bir iki ay geçtikten sonra aslında üç de olabilir günleri saymayi bırakmıştım hergün aynı idi eda ya olan aşkım büyüyor du aile problemlerim bile çok boş geliyordu artık açılma zamanım gelmişti
Günlerden çarşamba idi okulda ilk ders bittikten sonra hemen yanına gittim ve konuşabilir miyiz diye sordum?
O narin sesiyle olur tamam dedi.
Kafeterya da oturduk Kahvelerimizi yudumlarken bir anda lafa atıldım ve ;
Ben hep senli rüyalar görüyorum senli cümleler kuruyorum her yanımda sen varsın dedim
O ne demek istiyorsun anlamıyorum dedi
Seni seviyorum eda sen benim hayatımda en değerlim olacakmış sinda ben farkında değilmişim lisani hal seni ilk gördüğüm andan beri seni seviyorum diyorum gözlerinde kayboluyorum
Biraz durakladiktan sonra bana biraz zaman ver dedi
Içimden zaman neydi ki diye geçirdim zaten zamanin artık bir önemi kalmamıştı
Tamam dememe kalmadan masadan kalktı bir kaç gün daha fazla içmeye başladım artık hersey daha karmaşık geliyordu bir gün eda yanına çağırdı ve ben de dedi
Hafif bir tebessüm ile ben de ne ? Diye sordum
Bende işte dedi
Tekrar bende işte ne diye sordum
Oda bende Seni Seviyorum dedi sanki hayatımın en güzel ani idi
Eda ya sarıldım sanki oyuncağı alınacak çocuk gibi hiç bırakmak istemedim eda tamam bence yeter diye ne kadar ellerinden tuttum bu eller bir daha başka bir ele değmesin dedim
Tebessüm etti ve yanagimdan öptü
Arkadaşlarının yanına gitti
Ben de fatihin tabi fatih beni mutlu görünce sanki o mutlu olmuş gibi sevindirdi beni uzaktan mutlu görünce anlatmıştı kardeşim diye atıldı ağzındaki yarısı bitmiş sigarayı bir kenara fırlattı ve sarıldı
Işte dedi bir şeyi çok istersen olur diye
Gerçekten çok mu istemiştim yoksa çok asiktim da ben hiç bir şeyi göremedim.
