The Last Romeo

Chapter 1: When black and white collide

"You never know how strong you are, until being strong is the only choice you have."

"Zee! Ano okay na ba?" tanong ko sa bestfriend ko.

"Okay na yan! Aba ang swerte niya nga at palagi ka na lang nageeffort sakanya! May new guitar na may vans pa! Nako ewan ko na lang kung di siya matuwa ng sobra. Baka nga pakasalan ka na nun e. Hahaha" Sagot niya na may kasama pang acting. Loka loka talaga.

I just smiled widely. Sana nga. Sana. Pakasalan niya na ako. Hahaha. Joke. Mahirap na baka itakwil pa ako ni Daddy.

"Carrie, pang ilang monthsarry niyo na ba 'to?" tanong niya as she swayed her bobcat hair.

"Pang 12, na or more like first Anniverssary na namin. Kaya nga todo effort ako." I retorted ng kinikilig pa.

"Eh kahit monthsarry, weeksarry o daysarry kung meron man nun, ikaw naman ang laging nageeffort, ang pinakasweet niya na atang binigay sa'yo ay yung boquet nung first month niyo. At di na nasundan. Nako talaga. Sakit sa pantog." Tuloy tuloy niyang sermon.

Pilit na lang akong ngumiti kasi alam ko namang tama siya.

"Zee alam mo naman na hindi ko pwedeng pakawalan sa Chad ng ganun ganun na lang diba? At hindi ko rin kayang basta na lang siya mawawala. Hindi lang dahil magagalit si lola Noah, pero mahal ko kasi siya."

"Dun ka nga. Ang mais mo." Napasapo na lang siya sa ulo at halatang naiirita na.

"Pakiss nga bes init ng ulo mo e. Hahaha. Relax lang. Puso mo." Malambing kong sagot.

"Ang hirap naman kasi ng arranged relationship, eh ano naman kung magalit ang lola mo at lolo niya. Gusto mo ampunin na lang kita?"

"Ampon ka diyan umaasa ka nga lang sa libre ko minsan. Hahahaha. Wait lang! Ayan na si Chad!" Nagayos pa ako ng buhok ko at matamis na ngumiti.

His car went nearer to the bench we're sitting on. He went out. Pero paramg hindi siya masaya, instead mukhang nahihiya pa siyang sa mga estudyante sa paligid.

"Why ? What is this? What's with that face? Di ka na lang sana nagayos. Nag mukha ka lang katawa tawang female clown." I stared at the man of my dreams as he started articulating those words.

My heart is twitching painfully inside my chest.

"Happy Anniversarry babe, here, a new guitar nd shoes for you." I sounded teasing to lighten the mood. Tinignan niya yung iaabot ko sakanya pero yung shoes lang yung kinuha niya.

"Drop the babe nakakasuka at nakakakilabot kaya, I don't need the guitar, I already quit in that freaking band. Thanks to that arrogant Luke Alexander Blanco. And like the guitar I don't need you anymore. I can't deal with your face anymore. May gusto na akong iba. Sorry for being rude but simula pa lang ayaw na kita. Maghanap ka na lang ng taong makakatiis ---."

*Pak*

Hindi niya naituloy pa yung sunod niyang sasabihin niya because I slapped him so hard. So hard that I can feel my hands trembling in pain.

Ayokong umiyak. Ayokong umiyak sa harapan niya at ayokong ipakitang nasasaktan ako.

"Y y-ou will regret this Chad. You will. You are going to pay for this and experience twice the pain. " I  murmured with shaking voice.

Sasamaplin pa sana siya ni Zee but I stopped her.

"Tama na bes magasagasan pa yang kamay mo ng isang bayawak" I said with a fake laugh.