Ortaya Karışık

.Kimse izlendiğinin farkında olmaz.

Ölüm, insanın sonunu getirir. Azrail aniden gelir. Ve ruhu bedenden ayırır.

Kartaneleri... Hiçbiri birbirinin aynısı değildir. İnsanlar gibi...
Bay Hobbs ölmüştü ve şuan cenazesindeydik. En son evden çok uzun zaman önce çıkmıştım. Bay Hobbs iyi bir insandı. Benim için eve özel ders öğretmenleri tutardı. Sadece birkaçından ders alırdım.
Herkes, ağlıyordu...
Oysa ağlamaları boşunaydı. Bay Hobbs pekâlâ cömert bir insandı ama iyi bir insan olduğu söylenemezdi. Acımasızdı ve merhamet etmezdi. Ama Tanrı'ya çok bağlıydı ve onu çok severdi. Demediğim gibi Bay Hobbs tuhaf bir insandı. Ve zengin.
Bay Hobbs böyleyken Bayan Hobbs tam tersiydi. Neredeyse insan ırkının bütün kötü özellikleri onda toplanmıştı. Hepsinden damla damla. Ama her insanda olduğu gibi onunda zaafları vardı. Beni hiç sevmezdi. Evde ayrı bir muamele gördüğüm için sinirlenir, hatta bazen aklısıra bana daha az yemek göndertirdi. Üç katlı köşkte, artık Bayan Hobbs, Rick, Roger, Hanna Teyze ve ben yaşıyoruz.
Bayan Hobbs'un büyük oğlu Roger, gürültülü bir insandır. Çatı katında benim Odam ve onun odası var. Her ne kadar belli etmese de benden korkar ve hem kendine hem bana buyüzden kızar. Dersleri oldukça kötü. Bu da Bayan Hobbs'un bana kızma nedenlerinden biri, ona göre benim derslerimin iyi olmasının sebebi özel ders almam.
Ve Bayan Hobbs'un küçük oğlu Rick. Annesi her ne kadar kabul etmese de hiperaktif bir çocuk. Aşırı yaramaz, kendine göre haftaiçileri Playstation oynayamamasının öcünü alıyor. Her gün köşkte koşarken ki çıkardığı ayak seslerini dinliyorum. Ritmik ve ilgiçekici. Beni gördüğü anda yürümeye başlıyor, sanırım o da benden korkuyor. 13 yaşında olduğunu anımsıyorum.
Hanna Teyze... Benim kurtarıcımdır. İlişki kurabildiğim tek kişi. Ne istediğimi anlayabiliyor...
"Afedersiniz, Bay Hobbs'un nesi oluyorsunuz? Ben Roger'ın arkadaşıyım."
Daldığım iç dünyamdan beni sıyıran bu sesten bazı şeyleri anlayabiliyorum. Örneğin, vurgu yerlerini söylerken sesi detone oluyor çünkü hasta olucak, (Ergenliğin belirtisi de olabilir pek emin değilim) muhtemelen dün akşam hava yağmurluyken dışarıdaydı. Üstelik normalden daha gür çıkan sesi çeşitli mevkilerde bağırarak emir verdiğinin kanıtı. Onu dinlemediğimi veya duymadığımı düşünüyor. İlk seferde hevesli çıkan sesi Bu sefer sönüyor ama aldatmaca olduğunu çok az kişi anlayabilir. Ya da çok az genç kız mı demeliyim?
"Üzgünsünüz galiba. Ah, ben de. Bu arada ben Jack"
Kâle almamı umarak söylediği ismi benim için hiçbir anlam ifade etmeyerek havada buhar oluyor. Hayır her şey gibi asla yok olmuyor.
Bir an önce odama geri dönmek istiyorum. Bakışlarımı çeviriyorum.
Hanna Teyzenin yaşları bardaktan boşalırcasına akın ediyor yanaklarına, anlamsız.
Roger... Öylece tabuta bakıyor ve asla tepki vermiyor. Henüz ne olduğunu anlamakta güçlük çektiğini sanıyor. Belki de aslında olan tek şey gerçekleri kabullenmek istememesi. İnsanoğlu böyledir. Sıkıştığında, kimseden uzaklaşamadığı zaman, kaçmaya başlar; gerçeklerden uzaklara, çok uzaklara...
Bayan Hobbs da sessiz. Öylece ne yapacağını düşünüyor. Kocası ölünce üzüntüden birkaç ay sonra ölen kadınlar kadar aşka inanan biri değil. (Sonuçta aşık olabilmeniz için önce aşka inanmanız gerekir.) Aksine kocasının yerini dolduracak kadar dişli. Bay Hobbs istemediği için avukatlığı bırakmıştı. Belki de tekrar çalışmaya başlar...
Size bir sır veriyim mi küçük bulutlar? Kimse izlediğinin farkında olmaz.