1.BÖLÜM: İLK GERÇEKLER

361 99 503
                                    

Merhaba arkadaşlar bu kitap benim hayallerimden biriydi. Bu hayalimi gerçekleştirirken yanımda olduğunuz için teşekkür ederim hepinize.

(Okuduğunuz tarih ve saati yazar mısınız?)

____________________________________

Sabah gözlerimi açtığımda güneşli bir hava cam olan tavanımdan odama dalıyordu. Yataktan kalkıp banyoya doğru minik ve sersem adımlarla yürüdüm. Banyoda işlerimi halledip kısa bir duş aldım. Duştan sonra mavi bornozumu giyip dolabımın karşısına geçtim. Bir süre boş boş baktıktan sonra siyah şort , beyaz tişört ve hardal rengi kareli gömleğimi giydim. Ayağıma hardal rengi converselerimi geçirdim. Siyah uzun saçlarımın uçlarını dalgalandırıp gevşek bir şekilde ensemde topladım ve kenarlardan birer tutam bıraktım.

Odamdan çıkıp aşağıya indiğimde annem masaya oturmuş beni bekliyordu. Gidip yanağından öpüp masaya oturduktan sonra anneme dönüp konuşmaya başladım;

"günaydın annelerin bir tanesi."
Annem bana dönüp;

"sana da tatlım." Dedi ama biraz dalgın ve gergin görünüyordu. Ben bunu düşünürken annem bana dönüp tekrardan konuşmaya başladı;

"bugün okul çıkışı şirkete yanıma gel seninle konuşmam gereken bir konu var." Dedi. Bende her ne kadar merak etsemde kafamla onaylayınca kahvaltısına devam etti. Bende birşeyler atıştırmaya başladım.

Kahvaltıdan sonra odama çıkıp siyah sırt çantamı alıp arabaya geçtim. Okulda forma zorunluluğu diye bir şey yoktu. Okula geldiğimde şoförümüz Halil amcaya teşekkür edip arabadan indim. Okulun büyük bahçe kapısından geçerken halil amcaya el salladım. Oda bana el sallayıp arabayı çalıştırdı ve okulun önünden ayrıldı.

Halil amca benim hiç tanımadığım babam gibiydi. Annemin söylediğine göre babam ben doğduğumda bizi terk etmiş ve gitmiş.

Kafamı iki yana sallayarak bu konuyu aklımdan çıkardım. Elimdeki çantamı tek omuzuma atıp sınıfa çıkmaya başladım. Merdivenden çıkarken birine çarptım. Başımı ovalarken kafamı kaldırıp karşımdaki kişiye baktım. Çarptığım kişiyi görünce yüzümde istemsizce bir gülümseme oldu. Çarptığım kişi Egeydi. Arkasındada Gökhan vardı. Onlarda bana gülümsediler. İlk ben konuştum;

"günaydınlar." Ege bana kaşlarını çattı.
"Hiç günaydın deme sözde dün akşam arayacaktın beni."Dediğinde alt dudağımı dişledim. Bunu unutmuştum işte. Birlikte film izleyecektir.Hemen savunmaya geçtim;

"Egem, en bestim benim, gerçekten arayacaktım. Ama uyuyakalmışım işte." Ege'nin çatık kaşları düzelmemişti. Alt dudağımı öne sarkıtarak yavru köpek bakışı atmaya çalıştım. Ege bir süre daha bana öyle baktıktan sonra sırıtmaya başladı.

"Bakma kızım şöyle, bir gören falan olacak sonrada elalemin aşkları ile uğraş dur. Zaten bende uyuyakalmışım. Hadi sınıfa çıkalım."

Bende ona sırıttım.Gökhan çantamı omuzumdan alıp kendi taşımaya başladı. İkiside kollarını omuzuma attı ve sınıfa doğru çıkmaya başladık. Sınıfa girdiğimizde herkes kendi halinde takılıyordu. Bizde en arkadaki cam kenarına geçtik. Ege ile ben en arkada önümüzdeyse Gökhan tek başına oturuyordu çünkü sıkıldıkça yer değiştiriyordum. Aslında onun yanında oturmak isteyen çok kız vardı ama benim kıskanç kişiliğim sayesinde kimse yanına oturmaya cesaret edemiyordu. Erkek oturmak isteyenleriyse onlar kabul etmiyordu aynı sebepten.

Dersin başlamasına yirmi dakika vardı daha. Ege'ye dönüp "benim canım çikolata istiyor." dedim o'da Gökhana dönüp;
"kanka bizim canımız çikolata istiyor. Hadi bize çikolata al gel." Dediğinde Gökhan ayağa kalktı bana bakıp

İLK NOTAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin