Bir sevgililer gününe daha yalnız giriyorum. Bu yalnızlığımın 21.yılı. Hayır yani bahtım açılsın diye daha ne yapmalıyım?
Hele batıl inançlarımda var ki herşeyi 41 kere yaptım. 41 kere aşk duâ'sı okudum,41 kere su duâ'sı yok inanç duâ'sı okudum deeerken 21 yılımı işte böyle işe yaramayan insanların uydurduğu saçma sapan şeylerle geçirdim. Ama yok mal meydanda ne bir erkek bakıyor nede bi varlık. Hayır yani anlamıyorum çevremdekiler hep güzel olduğumu çok can yapacağımı söylerdi. Eee hani nerde o çok can yaptıklarım?
Hayır bide aynaya baktığımda güzel olduğuma kanaat getiriyorum,dışarı çıkıncada kız olduğumdan şüphe ediyorum artık kendi kendime "Allah hani güzeldin be Emma ne götün var nede göğsün bide etrafındakilere bak en iyisi sen hiç evden çıkma" diyorum ve gideceğim yerden vaz geçip eve geri dönüyorum. Hayır yani anlamıyorum o yeşil gözlerim neden işe yaramıyor ama sonra kendi kendimede diyorumki bi etrafındakilere bak basmişlar botoxsu her yerlerine ee malum erkeklerde kızların oranlarına bakıyo ondan sonra bende 41 gün depresyonu başlayıp bu ıvır-zıvır işe yaramayan aşk duâalarını okuyup Lana del rey'den başlayıp Amy Winehouse'dan çıkıyorum tabii o sıradada kafam allak bullak oluyo. Ne yapacağımı ne edeceğimi bilmiyorum,kafamın karışıklığından nefes alsa yeter durumuna geliyorum.
