Yatağıma uzanmış,kulaklıklarımla dışarsını izliyordum.Kulağımdaki bu eşsiz uğultu,içinde bulunduğum boktan hayatımı unutturuyordu.Ablamın sesiyle daldığım düşüncelerden irkilerek çıkmıştım.
''Ne o yine ergenleri mi oynuyorsun'' diyerek kikirdemeye başlamıştı.Ablamın bu ergen demelerine kızsamda onu bozmak istememiştim.Ufak bi tebessümle karşılık verdim.
Ablam da bu boktan hayatımızın farkındaydı.Bir ebeveyn gibi,anne gibi bana hissettirmek istemiyordu sanki.Ama bu benim için çok geç bir düşünceydi.16 yaşındaydım ve her şeyin farkındaydım.
