Sinundan ko si Nate at gusto kong humingi ng tawad pero hindi ko siya makita.
Regine: Na? Si Nate po?
Nana: Huh? Hindi pa bumababa dito ha.
Regine: H-huh? Nana, paki check nga po sa room niya.
Nana: O-okay.
Umakyat na si Nana at ako naghahanap dito sa may pool area, dining area and living are but he's not there.
Nana: Nak, nasa kwarto niya.
Regine: Puntahan ko po muna.
Umakyat ako ng kwarto ni Nate.
Regine: Knock knock.
Nate: Come in, mommy.
Regine: T-thank you.
Umupo ako sa gilid ng kama niya at siya, kayakap yung unan at nakatingin sa bintana.
Regine: N-nak. Can we talk?
Nate: Mom, if it's about po yung kanina na muntik mo po ako masampal. Okay lang po.
Regine: But n-nak..
Nate: Mom, okay nga lang po. Naiintindihan ko naman po e. I really really understand you mommy. Stop crying po.
Regine: Thank you. But still, i'm sorry anak. H-hindi kita sasaktan, nabigla lang ako.
Nate: I know mommy. I love you so much.
Regine: I love you more, boo. Sorry again. Na sad ka pa tuloy. You almost crying na nga oh.
Nate: Hihi. Love you mommy.
Regine: Love you more.
Niyakap niya ako at hinalikan.
Regine: Ang sweet naman.
Nate: Mas sweet pa din po si daddy.
Regine: Uhmmm..
Nate: Aminin mommy. Na mimiss mo na po si daddy 'no?
Regine: Y-yes.
Nate: Hays.
Nag usap kami ni Nate about sa mga masasayang memories namin at lumipas ang ilang oras ay pinatulog ko na si Nate and ganun din sina Malia. but still wala pa rin si Ogie.
Tumatanaw ko sa bintana at hinihintay ang pagdating niya pero bigo ako... inaantok na 'ko wala pa siya. Not until, naka receive ako ng text from Martin.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
