Rosa vamva+++

ο πρίγκιπας του παρασκηνίου

Solmeister:
Άλλο ένα βράδυ...
Στο οποίο

Μόνος σε ένα ψυχρό δωμάτιο στο οποίο ηχούν δυνατά τα μπάσα από έξω..

Να προσπαθω να βάλω σε τάξη τις ανασφάλειες μου..

Γέμισα το κρασί οπως συνήθιζα να κάνω τότε ....

Μόνο που τότε η γεύση στα χείλη ήταν πικροξινη και με δυσκολία περνούσε τον λαιμό μου δίχως να με δυσανασχετεί...

Τώρα αφήνει μια γεύση στα χείλη γλυκια

Όχι όχι τίποτα πια όχι!

Η σκόνη απλωμένη στις καρέκλες μεθυσμένη σαν το κορίτσι που δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσω

Και μια μπότα τρυπημένη και ξεχασμένη

Όλα αυτά τα άψυχα αντικείμενα να μου θυμίζουν ότι το πιο δύσκολο κοινό που θα πρέπει να έρθω αντιμέτωπος θα είμαι εγώ.

Το μπουκάλι της μπύρας πέφτει στο πάτωμα και σπάει.
Γυαλιά στολίζουν τα μαρμάρινα πλακάκια διακοσμώντας τα με αστραφτερά χρώματα..

Solmeister

Μα ναι φυσικά ποιος άλλωστε δεν είχε μανία με το τότε κόμικ που είχε κάνει πάταγο στην εποχή μου, συνδυάζοντας το επίθετο μου βγήκε αυτό το όνομα, αυτό το όνομα που το είχε διαλέξει ο έφηβος που δεν είμαι πια, στα 16 μου όταν έλεγα πως θα μαι δεκάξι για πάντα....

Το παρελθόν είναι μια νύχτα που δεν έχει ξημέρωμα

Κι όμως κρατάει μεγάλη απόσταση από το παρόν...

Solmeister
Για όταν δεν μπορούσα να πάρω μια ανάσα να δώσω τα φιλιά που έπρεπε, να μιλήσω στο συγκεκριμένο κορίτσι που δεν αναγνωρίζω πια....

Solmeister
Δεν έμαθα πως ν'αγαπαω τον εαυτό μου....

Κι ας φωνάζουν νικητήρια μπράβο...

Όμως...
Όμως....

Οι τύψεις μου χτυπάνε την πόρτα και με ρωτάνε αν μου λείψανε

Μαζί τους ανήκω...

Με Στέψανε πρίγκιπα

Και γω τους είπα να κρατήσουν τον θρόνο και να προσπαθήσουν ως πρίγκηπα να με θυμούνται μόνο γιατί δεν είδα ποτέ μου τον εαυτό μου σα βασιλιά

(Ο πρίγκιπας έχει κάτι να κυνηγά μα όταν το πάρει δεν έχει πια κανέναν λόγο να πολεμά )

Και απλά χαρίζεται στον χρόνο

Έτσι και εγώ είμαι ο πρίγκιπας σε μια δική τους εκδοχή