Μαρσο ποβ
Ρόζα απόψε ήμαστε μόνο οι δυο μας . Αυτές οι προτάσεις γεμάτες νόημα είναι αφιερωμένες σε σένα .
Ακόμα να ακούσω συγνώμη από τα χείλη σου Ρόζα . Έφυγες τόσο γρήγορα δίχως να δώσεις εξηγήσεις για το που πηγαίνεις .
Δεν ξέρουν πια είσαι . Δεν ξέρουν που χρησιμεύει η παρουσία σου . Όμως εγώ ξέρω . Είσαι οι πόνοι μιας μάνας . Μια κόρη που πλέον έμεινε μόνη .
Μιλάω με γρίφους όπως έχεις καταλάβει . Όμως , στην συνέχεια θα καταλάβεις τι θέλω να πω . Αν δεν έχεις ήδη καταλάβει ..
Στα χείλη μου μπαινοβγαίνουν τσιγάρα καθημερινά . Αυτή μου η πράξη σου φαίνεται αδιάφορη . Θα πρεπε να ήσουν εδώ και να με μαλωνες, και να με μεγαλώνες.
Άλλος στην θέση μου θα τα παραταγε αλλά εγώ θελω να παλέψω , δεν ψάχνω εκδίκηση και εξηγήσεις από σένα .
Δεν ζεις πια εδώ . Και ακόμα και ας έμεινα μόνη μου σε νίκησα . Σε νίκησα ! Δεν με νικήσεις εσύ ! Έπεσες στα μάτια του αδελφού μου και σε ερωτεύτηκε .. ομως εγώ στάθηκα δυνατή και με όση δύναμη και να μου είχε απομείνει εγώ κατάφερα να σε νικήσω δυστυχώς η ευτυχώς .
Αυτό το αφιερώνω σε σένα Ρόζα όπως είπα και πάνω .
Σε σένα Ρόζα που κάποτε σε αποκαλούσα μάνα . Πλέον αυτές τις δύο συλλαβές , δεν πρόκειται να τις ξανά βγάλω από το στόμα μου ..
Ρόζα στην αρχή ήσουν μόνο δική μου , σου έλεγα τα πάντα και όταν έβλεπες πως έκανα πλάνα γελουσες με την ψυχή σου .
Ήσουν το Α και το Ω των ονείρων μου .
Μα πλέον έχω καταλάβει πως όταν ελπίζεις κάτι τόσο πολύ που αφιερώνεις τα πάντα σε αυτό , χάνεις αυτό που είναι ήδη μπροστά σου .
Ρόζα , τώρα που είμαι μόνη μου , αν πω το όνομα σου , ποια θα είναι η κατάρα ?
Χορεύω τανγκό , μιας και ήταν ο αγαπημένος σου χορός , Ρόζα .
Φοράω ένα μακρύ ως τις φτέρνες φόρεμα στις αποχρώσεις του μαύρου και του κόκκινου .
Τα χρώματα σου είναι Ρόζα .
Όταν ήσουν στις καλές σου πάντα φορούσες κόκκινα φορέματα και έμοιαζες σαν φωτιά τόσο όμορφη και ψιλή , και πάντα ήθελες οι άλλοι να κρύβουν μυστικά , και να τα καταπολεμούν η απλά να τα κρύβουν και να νομίζεις ότι τους βοηθησες, έτσι δεν είναι?
Όταν όμως υπήρχαν και εκείνες οι μέρες του μήνα , που θα φορούσες μαύρα , η μάσκαρα θα έτρεχε από τα μαύρα σου αμύγδαλωτα μάτια και θα κατέληγε διεγραμενη στα μάγουλα σου . Που δεν θα σε ενοιαζε , που θα έλεγες πράγματα που ούτε και στ θα ήθελες να πιστεύεις . Η πως να το πω καλύτερα... Που θα έκανες πράγματα .
Όπως σου είπα και πριν φοράω φόρεμα στις αποχρώσεις μαύρο και κόκκινο .
Θα με ρωτήσεις γιατί ? Ναι ..
Δεν ξέρω αν νιώθω μέσα μου καλά η όχι .
Περισσότερο στο φόρεμά μου κυριαρχεί το μαύρο . Οπότε αυτό σημαίνει ότι απόψε , για ακόμα ένα βράδυ θρηνω για σένα .
Πάλι ενώ είμαι καλά ντυμένη , πάλι κρυώνω , νιώθω το κρύο να με αγγίζει και να μένει στο σώμα μου . Το κρύο δεν κυριαρχεί στο σωμα μου . Το κρύο κυριαρχεί μέσα μου .
Ροζα , αυτά είχα να σου πω για απόψε . Άλλη μια φορά μπήκες μέσα μου και μου τα γκρεμισες όλα ! Γκρεμισες ότι είχα και δεν είχα δημιουργήσει..
Με κατέστρεψες για άλλη μια φορά
Αλλά όχι !
-----------------------------------------------------------
Πως σας φάνηκε το δεύτερο κεφάλαιο ?
Πείτε μου τις γνώμες σας εδώ ->
Σε αυτό το κεφάλαιο κυριάρχησε το δράμα μιας και το τραγούδι δεν είναι και το πιο χαρούμενο ..
Ελπίζω να σας άρεσε , και θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο
Cyaaa

YOU ARE READING
Rosa vamva+++
Short StoryΓεια σας .. αυτό δεν ξέρω αν θα παρουσιαστεί σαν κοπιραιτ η κάτι τέτοιο ... απλά ως έφηβη υποστηρίζω τραγουδιστες και μεσα από αυτούς ανήκω και στο φαμ 🖇️. ( wnc+ solmeister) Ένα συγκρότημα του οποίου τα τραγούδια δεν είναι σαν όλα τα άλλα . που...