Fall For My Game (On Going)

Chapter 1: The Team

I was alone walking in the very big hallway of our school. Actually maraming tao pero hindi naman masyadong crowded kasi sobrang laki nitong school.

Next week pa klase namin but I decided to bring all my stuff in my dormitory.

"Ahmm excuse me pwede magtanong, saan banda dito yung girls dormitory?" tanong ko dun sa lalaki na nakatayo sa may puno

"Walk straight then kumaliwa ka" sambit nung lalaki

I just nod as a sign of thank you.

After a few minutes finally nakarating din. Unexpected ang ganda nung room yung mga nakikita sa Chinese and Korean drama sobrang ganda color pink siya at may four beds na ang lowang para sa apat.

"Oh hi! Are you the new student?"
Tanong nung isang babae ka roommate ko ata siya.

"Oo" sagot ko with a smile

"I'm Yuan Chan fourth year Bs in Biology major in Biodiversity" sabay abot ng kamay.

"Yueyue Tang fourth year Bs in Biology same major"  sagot ko

"Good to know at least hindi narin ako mahihirapang magaral yung ka roommate kasi nating dalawa iba yung course" ayon usual daming talk ayoko pa naman sa maiingay but I need to calm myself as if my choice ako.

Natapos kaming mag lunch pero di kopa namemeet yung dalawang ka roommeet namin, sabi kasi ni Yuan full load daw course nila kaya early yung klase nila keysa sa amin.

Nagpaalaman si Yuan na may gagawin padaw kaya I decided to tour myself around since it's my first day as a transferee student. Kung ako lang tatanongin ayoko talaga lumipat, si mama lang talaga yung mapilit.

Alam mo yung fourth year kana tapos palilipatin kapa ng school ang hustle kaya buti nalang talaga at pareho yung mga subject descriptions nung previous subjects ko.

Andito ang ako ngayun sa bench kung saan may pinakamalaking puno, ang sarap lang sa feeling sobrang sariwa nang hangin walang tao. Habang nilalasap ko yung katahimikan ng paligid may narinig ako sa di kalayoan at dahil curious ako I went there.

"Please Ran, I will do everything just don't leave me" pagmamakaawa nung babae.

Hays mga lalaki talaga mapanakit. Infairness ang gwapo nung lalaki, matangos yung elong,matangkad, sobrang puti at yung muscles ay sobrang pack na pack mukha nga siyang athlete may kamukha nga siya yung isa sa mga player nung volleyball team ng Japan.

"Are you done eavesdropping?"

"Ano kaba wagkang maingay nakikinig ako eh" ang kulit naman nitong lalaking to, ay wait pagtingin ko sa dun sa harap wala na yung dalawa at yung Ran ay nasa  likod kuna. Unti unti akong lumingon sa kanya sabay kamot ng likod

"Ah eh, diba nandun ka kanina" sabay turo dun sa may field. "Bat andiyan kana?" Omo nakakahiya tong pinagagagawa ko.

"Kasama ba sa subjects mo ang makinig sa usapan ng iba?" Galit ba siya wag naman sana ang gwapo panaman niya.

"Sorry I didn't mean it" okay Yueyue chill kalang gwapo yung nasa harap mo. After I said those words umalis narin siya wala manlang reply tsk makaalis na nga rin.

Bumalik narin ako sa dorm namin after that nakakahiyang scene. Kinuha ko yung laptop at nag open ng IG ko Yuan Chan started following you.

Ganun naba kami ka close para e follow niya ako hahaha char ang feeling ko. Actually mabait naman siya masasabi ko talaga nakahanap ako ng kaibigan kaysa sa dati kung school.

Habang busy ako sa pagkakalikot ng laptop I heard footsteps coming towards my direction. Well, hula ko si Yuan to.

"Kanina kapa ba? " Tanong ni Yuan sa'kin.

"Uhm... hindi naman kararating lang" kung alam lang niya naku wala pa talaga akong balak bumalik dito sa dorm kung hindi lang yung kanina.

It's already past seven pero hindi parin ako dinadalaw ng gutom 'Oo gutom hindi antok'. Nagpaalam lang ako kay Yuan na kakain lang ako saglit since di rin naman  siya kakain .

Pumila na ako sa may cafeteria ng school . "Miss that chocolate cake pls." sambit ko dun sa tindera. Magbibigay na sana ako ng pambayad ng may kamay na nagabot ng pera.

"Here miss ako ng nagbabayad just keep the change"

Tinignan kulang yung lalaki gwapo din naman siya at matangkad 'K.Takahashi' yung nakasulat sa likod ng jersey niya. Surename niya ata yun, bat ba ang daming mukhang Japanese sa school na'to.

Naghanap na ako ng mauupan at sad to say isa nalang yung vacant at dun pa sa lalaking nagbigay sakin nitong cake. Naglakad nalang ako dun kaysa naman kumain ako ng nakatayo.

"Uhm.. excuse me can I set here wala na kasing vacant e" uupo na sana ako ng may umopo ng iba.

Naka smirk pa 'tong kumag na 'to.
"Sorry ang bagal mo kasi" kainis I just want to eat in peace. Guess who Ran is the name ipal talaga siya halatang nagkulang sa bakuna.

"Yueyue?" Sambit nung lalaki sa likod ko kaya agad ko namang siyang nilingon. Nagulat lang ako si Otake pala. "Teka don't tell me dito kana mag-aaral akala koba ayaw mong lumilipat ng school"

Kung alam mo lang ayoko naman talaga. "As if may choice ako pag si mama ang mag decide." Oo Japanese talaga tong si Otake at volleyball player siya. Hindi ko ngalang alam na dito pala siya nag-aaral.

Sige Otake talk kapa at ako'y gutom na. Without any word na gets na siguro niya yung pagmumukha ko kinuha niya yung upoan dun sa kaaalis lang na kumain.

Ayon usap lang sila ng mga ka team niya,kasama yung Ran. Habang busy ako sa kakacellphone paglingon ko wala na yung cake napakunot noo nalang ako. 'masamid ka sana' sambit ko sa utak ko habang tinitingnan yung Ran na sarap na sarap sa pagkain nung cake.

Nasamid nga siya napatawa nalang ako ng mahina pero yung tingin niya sakin parang papatay.

Omo wag naman 'humanda ka!' with his mouth saying those words without any noise.

Dapat naba akong matakot Ran Takahashi.

冉  *************