Kimi no Face (YAOİ) Ara Verildi

Unrequited Love~

Yukio

~~~~

Bugün perşembeydi ve okula gitmem gerekmiyordu. Yoğun kar yağışından dolayı okul 1 hafta tatil edilmişti(Y/N : a~ah ah nerde o günler  -_- ) . Ben de erken kalktığım için Tama ve kendime kahvaltı hazırladım.

*1 saat sonra*

"Eh? Tama'nın şimdiye kalkmış olması gerekiyordu ?"

Odamıza geçtim . Uwaaah >////<)

"Tama?" Yatakta hiç bir hareket yoktu. Acele edip yorganı açtım. !!!! Tama çok kötü görünüyordu. Yüzü kızarmıştı ve çok hızlı soluk alıp veriyordu. Ateşini ölçtüm.

Yukio "Yanıyorsun !"
Tama "Yukio, günaydın- öhö öhö!  Kendimi pek iyi hissetmiyorum."
Yukio "Sen ne diyorsun, ateşler içindesin!" Hemen dolabı açıp termometreyi bulup getirdim. Termometreyi Tama'nın ağzına koydum.

"38.7°C" İnanamıyorum. Ve bu havada hala tişörtsüz yatıyordu!

En kalın kıyafetleri aldım dolaptan  ve Tama'ya giydirdim. Bir  yandan da su ve havluyu hazırladım. Havluyu ıslatıp sıktıktan sonra Tama'nın alnına yerleştirdim.
Y" Şimdi nasılsın? "
T" Çok sıcak. " diyip üzerindekileri çıkarmaya çalıştı ama hali olmadığı her şeyinden belliydi.
Y " Bu böyle olmayacak, seni  bir doktora göstermeliyiz."

T " öhö öhö!"
Y " Neyse, sen şimdi uyumaya çalış."

Ne yapmalıydım . O bir kediydi ama veterinere götürsem onlarla dalga geçtiğimi düşüneceklerdi. Ama onu normal bir hastaneye götürsem ve onlarda Tama'nın aslında bir kedi olduğunu anlarlarsa ? Hayır hayır ! Şimdi yapacak en iyi şey onu bir doktora göstermek.

Ah! Hatırladım, 'Kouta' ! Tabii ya! O bir doktordu ve onunla çocukluk arkadaşıydık. Şansımı denemeliyim!

xxxx

*zırrr zırrr*

Kouta " Alo ?"

Y " Alo, kouta? Ben Yukio !"
Kouta " Ah, Yukio! Konuşmayalı uzun zaman oldu. Nasılsın?"

Y "İyiyim. Şey, Kouta? Sen hala doktor olarak çalışıyorsun değil mi?"

"Evet??"
" Şey, eğer bir sorun olmazsa senden bir ricada bulunabilirmiyim ?"

"Haha. Nasıl bir istekmiş bu yukio-kun?"

" Benim bir arkadaşım var adı 'Tama'. Çok fazla ateşi çıktı. Hareket edecek gücü yok. Acaba gelip onu muayene edebilir misin?"

" Yukio-kun. Biliyorsun, bu saatte Acil doktorları var .Eve gelebiliyorlar."

"Olmaz!"

"Eh- neden ? Onlar daha iyi bakarlar."
"Hayır! Anta de nakya dame nanda!! (Sen olmazsan olmaz!!) *ağlamaya başlar* Lütfen Kouta, sadece sen yardım edebilirsin.. ıghh *hıçkırıklı ağlar* "

"Tamam Yukio. Anladım. Ağlama hadi, şimdi geliyorum "
"Kouta! *mutlu olur* *sob* Sana borçluyum!"
"Tamam , hadi ağlama artık. Adresin hala aynı değil mi? Geliyorum."
"Evet. " *telefonu kapatır*

Kouta
------
Acaba ne olmuştu? Yukio.... Seni sevdiğimi ve seni üzmemek için senden uzak durduğumu bildiğin halde beni çağırıyorsun..

----
Gah! Yazarınız olarak bu hikayeyi okuyan ve sabırla bekleyen herkese teşekkür ediyorum *^*  devamı gelecek *-*