Game Of Life: Volume 2

Epil̸̢̩̪̱̤̭̱͒̆ó̶̧̻̞̳̘͕͍͛̏g̵͚͔̹͔͋̃̏́ͅù̸̪͖͇͖̳̅̄e̶̤̦̞̔́̈́̀̚͘͠

Tila dumilim ang paligid. Nanlabo bigla ang paningin ko at hindi ko magawang makita nang malinaw ang mga nasa paligid ko.

"S-Sage! Kid! P-Potchi!" I shouted their names but there are no respose.

Mabigat ang paghinga ko habang inililibot ko ang tingin ko sa paligid. Bigla na lamang nagkaroon ng liwanag sa gilid ko dahilan ng pagtingin ko rito.

"S-Sage!" Pagtawag ko sa isang pamilyar na lalaki na nakatalikod sa akin.

Akmang lalapitan ko siya nang biglang lumiwanag din sa kabilang gilid ko. Sumalubong sa akin si Kid na nasa ibang direksyon.

"T-Teka, K-Kid!" Pagtawag ko sa kaniya.

Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawa kong kasama. Habang lumalayo sila ay padilim nang padilim ang paligid ko. Hindi nila ako nililingon o pinapakinggan man lang.

T-They're leaving me behind-

"Do you think that your teammates got your back?"

"Soon..."

"One will betray you... and the other will leave you behind."

Para akong nabingi nang nag-echo sa paligid ang boses ng Sphynx. Paulit-ulit sa utak ko ang mga katagang binitawan niya sa akin.

Unti-unting bumigat ang paghinga ko at nakaramdam ako ng pagkirot sa puso ko.

I-Is this really the ending?

T-The ending of our story-

Ţ̸̢̨̢̨̛̥̦̳̼̬͚̲͕͈͎̞̣̩̥̝̞͔͆̉̋̈́̄̈́̈́͆̈́̓͑̋͑͌̿̈́̓̕Ḩ̶̨̳̬͖̠̟̙̜̀͌͜I̴̘̦̫̤̠̫̙͖̻̬̺̾̌͑͒͆̿̈́̅͝͝ͅS̶̰͍͖͖̥͍̬̣̜͈͇̠͍͕̟͕̹̤͊͂̔̄͋̒̉͋̀͒̒̉̍̃͐̚͝ ̵̡̢̨̭̻̱̱̲̯͓̭̗̝̦̫̝̀̏̈́̎̀̃̂͘͜I̶̢̢̨̛͕̠͍̳͎̰͎͇̙̹͓̟͚͍̣̣͆͌͗̈́̄̂̊͒͂́̍̀̈́̾̓͒͊̀̅̽͝Ş̵̨̡̜͙̗͔̭͔̱̞̣̼̠̮͚̖͉̱̓̏̐͌̊̈̓̐̑̈́̒̓͒͆͠͝ ̷̘̱͐̒͂͒͊͆̈́̿̈́̈́̾͌͐̚͠T̴̘͕̉Ḩ̶̛͕̪̫̫͕̏͂̐̄̽̅̿̐̂͐͑̆̌Ȩ̶̢̛̥̝͎̖̼̮̹̫̭̖̖̰͖͎͊̅̐̈̂̀̔͒̾̈́̚͝ ̵̨̧̢̢̛̮̪͖̗̥̭̬͓͙͓͚̟̯͚͚͐͌̏͊͊̑̈́̑͆͝͠Ė̸̯̯̼͓̫̉̈́͗̋͒͒̍͗̓̾͘̚͝Ǹ̸̥̰͔̰̮̗̦̗̞̺̗̞͚̠̭̗̫̪̓̾̓͂̓̒́͝͠ͅͅD̸͕͈̱͕̑̓̀̄͊́̿Ì̴͉͆̉̏͌̈́͒͒̓̚̚Ņ̵̛͇͇̤̤̼̑͛̏͗̊̉́̽̆̎͌̍̈͌̕͝͠͝G̷͖̯̪̤̬̩̫͕̗̙̀̅͊̊̀̎́̾̈́͒͊̇͝ ̴̡̺͕̜̻̬̬̯̮̘̰͔͈̞͓͙͔̺̠͎̿̂̌̍́̽̋̎͘͜ͅǪ̴̡̢̡̣̱̻̭̙̦̖͍̰̗͈͚̻̻̠͎̥̊͂̔̍͗̔̄̽̆̋̍̿̋̾͑͝F̴̤͈̺̬̩̥͓̈́̎͝ ̸͙̖̎͑̆̔̏̾͌̂͂̌̚͘͜͝Ơ̷͉̜̬͖̬͐͊̃̉̓̀̏͘̕͝͠U̴̹͉̩͈͉̦̗͚̱̖̺̠̫͈͐͂̉͂̍̎̈̅͌͒̉̽́̾̉͛́̾̉̚͠R̸͙̙̠͙̬͐̆́̐̌̾̊̽̾͒́ ̸̥̺̩̬̰̘͔̠̖̟̬̊̐̇̋̇̕͘͠J̷̘͔͎̯̭͉̞̍̈́́̏̉́̒͒̏͒̃Ǫ̴̧̧̺̯̲͕̺̮̫̥͔͔͇̺͍̠͚͇͉̟̉͊́͐̃̀̌͊͊͋̚͜Ȕ̸̙̇̍̋̃͌͊͊̐̐͌͂͛͗̕͝ͅR̶̛̰̝̹̼͙͔̮͖̣͓̝̥̼̬̺̹͂͋̄͂͊́̄̃̒̈́́̚͝Ń̷̡̡̢̡̢̘̯̼͍͉̠̦͔͕̝͈̪̗͚̥͇͋̋̌̄̍̚Ȩ̷̤̥̥̜̣̀̄̈́́̎̾͂̈́͘͜͝Ỳ̵̧̛̫̤͇̣͓͎̆̐͛̿͌͐̑̈̇́͝.̶̨̮̬̪̮̪̟͇̟̦͓̻̺͔͍̺̂̐̎̅̎̕͜ ̴̢̱̩̣͓̩̠͙̗̲͈̗͒͒͌̓̌̀̂̈́̚͜ͅŤ̶̳̤͕̼̦͈͔̘͛͑̈̌̀̽̌̇̾̏̐̊̄̏̌͘͝H̸̢͕͙͎̳͖̣͖͚͎̭̤͈͚̙̿̂̐̑̈̏͘͜É̴̢͖̩͕͕̐̽̆͌͂̾͑́̑͜ ̶̢̢͓͍̖͈̬̰͍̜͉̮̲͕̬̝͙͆͒͋͒͜͝G̸͔̯̜̳̰͐͗̈́͌͐̿͘͜͝À̸̧̧̺̻̺̻̞̠̠͉͚͖͉̹̟̏̉̎M̶͔̰̥̭͉͓͚̯͖̭̮̼̜͖̎́̽̈̈͝Ẽ̵̢̥̟̯̞́̿̕͜ ̴̻̜̫̩͂̀͠E̴̡̨̧̧͚̭͓̜͎̦͈̯̣̺̰̟̖̙͕͋͒͗̒̍̉̎̑̇̀́͘͜͠ͅŅ̴̖̮̥̮̳̫͉̻́͆͌̍̀̂͋Ḑ̷̛̼͔̟̩͖̻͔͙̞̞̱̟̬̘͔̲̔͒̓̈̍̈́̿̕̚͝ͅS̷̛̛͚͖̙͕͗̏̂̓͑͆̍͋́̑̽̋̒̓̐̿̕͝͝͝ ̷̧̨̛̫̮̫̥̠͓̮͚͎̼̹̬̜͇͉̾̿̉́͆͑̄͛͗̕͘H̷̨̛͙̠͇͓̪̤̣̪͎̼̟̖̰͎̬̒̈̾́̂͐̊̈̽Ę̴͓̝̫̲͉̪̞̮̬̳͈̯͇̬̩̗̰̙̼͉̀̀̎̈͆̂͐͐̕Ŗ̶̛̙̜͙̉͋̀͋̉͝͝͝E̴̙̼͔̳̯͖͆͂͒͂̄̿̑̒̀̿̎̒̐̌̈́̚̚͜͠ͅ.̶̢̨̨̺̣͖̭̟̠̦̞̟̹̼̗̹̦͉͇̓̈́̋͒̓̊̽̓̽̇̈́͋̂̋͒͊͒͜͝͝

Į̴̼̦͎̺̦̻̥̩̘͚̝̞͇͒̊͝T̶̛̠̗̐̀̏̓̊̈́́̈́'̶̦̪͌͋̌̓̃̈́̑̈́͐̐̀̀̈͐̏͌̂S̶̞͈̘̯̺̠͒͌̋̈́̍́̈́̏͒́͆͠ͅ ̵̢̢̛̺͓̙͕̝̭̣̱̺̝̜̭͈͉͖̞̬͌̀̈́̒͆͑̌͆͛̅̍̍͋͒̕̚͜͜͠͝͠ͅG̶͈̘͖̭̪͙̥̅̏̈́̅̾̓͆͋̈́́̍̈̋̓̓̑́͑́̏̓A̵̡̡̛̦͍̫̱̙̱͚̠̣͚͚̼̹͍̿͑͊͘̚Ṁ̷͔͕̭̫͖̬̻̲̰̙͍͂͌͐͌̿E̶̡̘͍̤̖͓̝̩̮̩̫͕̜͚̲͓͆̈̅̽̈́͒̈̉̍̽ ̷̨̨̢̼̝̖̹̫̯̤̳͖̱̗͚̆̑̽́̅̌̉̈̓͗̇̈̌̈͗̕̕͘͝O̸͚̞̪͉̯͍̟͇̲͕͉̳͐̈́̑̾̃̈́̏̑̀̇̋̄̏̄̏V̴̨̢̺̪͍̯̝̻̫̟͔͍̜̞͖̐̀̂́̆̀̀͑̆͊͑͌̚͜ͅE̸̢̛̜̖̥̱̼͕͖̮̮͖̳̭̠͕̫̻͔̒̎́̎̽͆̾̾͑̕͠R̴̛̘̭̩͉̯̀͌̃̈̐̉͒̀̌̚ͅͅ.̷̢̭̭̺̟̲̙͚̖̼̈́̌͆̆̈́̀͘

"Eyo! Eivel! Eivel!"

Napasinghap ako nang magising. Mabilis ang pagtibok ng puso ko at habol-habol ko ang hininga ko nang magkaroon ako ng malay.

Bumungad sa akin ang nabiglang itsura ni Kid at Potchi na nakatingin sa akin habang nakaharap sa bintana at may tinuturo sa labas. Katabi niya sa gilid si Sage na natutulog habang may subo-subong lollipop.

"S-Sorry, nagulat ka ba? Ipapakita ko lang sana sa'yo ung malaking kabute na nadaanan natin." Inosenteng sambit ni Kid.

Hinid ako nakasagot sa sinabi niya dahil pinapakalma ko pa ang sarili ko. Malalim akong napabuntong-hininga at marahang napapikit.

I-It was a dream... yet, it feels so real...

Napalunok ako nang malalim.

I-I hope that it will only remain as dream...

✘✘✘