《VILLAIN DEKU》《<plus Ultra>》

Bölüm-3

Sabah olmuştu miu yu rahatsız etmeden kalkmıştım ne yapacağımı bilmiyordum sanki o olaydan sonra beynim donmuş gibiydi gidip miu nun en sevdiği yemeği hazırlayıp uyandırmaya gittim.

-miu kalk hadi kahvaltı hazır.

-ha?

-kahvaltı hazır okula geç kalıcaksın kalk hadi.

-b..bu gün okula gitmesem.

Omuz silkip odadan çıktım ben televizyonun karşısına geçip haberleri izlemeye başladım bir süre sonra miu yanıma geldi. Uykulu bir biçimde kahvaltı masasına oturdu.

-abi yemek yemicekmisin?

Yemicem mabında kafamı salladım sonra odama gidip üzerime siyah bir swit altıma kapalı gri bir pantolon giyip odadan çıktım.

-miu ben çıkıyorum.

-nereye abi?

-bilmiyorum.

-ab...

O lafını bitirmeden anahtarı alıp çıktım nereye gittiğimi bilmiyorum merdivenlerden inerken hastanedeki doktorlardan birkaç tanesini gördüm...

-midoriya bizle gelmelisin.

-neden?

-annenin öldüğü haberini aldık ani ruhsal değişiminde birşeyler ters gidip gücünü kontrolünü kaybedebi....

-kaybetmem!

Diyerek aşağıya hızlı adımlarla indim.

-dur!

Peşimden geliyorlardı aşağiya ulaştığımda birkaç tane daha doktor vardı boynumdan gelen bir acıyla irkildim sakinleştirici vermişlerdi ben kıpırdanıp durduğum için birkaç kişi kaçmamam için beni tutuyordu ilaç etkisini gösteriyordu halsizleşmeye başlamıştım adamlar artık sıkı tutmuyorlardı son bir güç ile miu ya seslendim...

-miu!!

Miu pov^_^

Kahvaltımı bitirmiştim tam odama gidecektim ki abimin sesni duydum dışarıdan geliyordu cama yönelip baktım abimi birkaç adam götürmeye çalışıyordu ayakkabımı giyip abimin yanına koşmuştum ama abim orda yoktu...

Deku pov-_-

Gözüm yavaştan kapanmaya başlıyordu biraz gücüm daha vardı sonra bi ana koşarak uzaklaşmayı denedim ama peşimden geliyorlardı birazdaha koşup bir ara sokağa girdim bacaklarım işlevini yitirmişti duvara yaslanarak yere çökmüştüm gözüm kapanmaya başlamıştı sonra tek hatırladığım şey ayak sesleriydi...

Yavaş yavaş gözümü açmaya başlamıştım kendimi aşırı yorgun hisediyordum sonra bir takım sesler duydum.

-u..uyandı!

-onu sıkı bağladığınıza emin misiniz!?

Dediğinde irkildim ne bağlamasından bahsediyordu? Etrafa hızla bir göz gezdirdikten sonra beni pranga ile yere zincirlendiklerini gördüm boynumdaki acı hayla devam ediyordu sonra boynuma elimi götürdüm garip birşey vardı tasmaya benziyordu bu sefer sinirlenmiştim elimi kurtarmak için birkaçkez çırpındım ama faydasızdı sonra içeri birkaç tane doktorla genelde benimle ilgilenen doktor girdi...

-kendini nasıl hissediyorsun?

-çöz beni hemen!!

-çözmiyeceğimizi herkes biliyor.

-miu nerde?!

-hayla evde.

-onun tek bir kılına zarar gelirse bu iş mutlu sonla bitmez ona göre!

-sakin ol ona zarar vermeyeceğiz.

-beni neden buraya getirdiniz?!

-insanlara zarar vermemen için midoriya.

-ne alaka?

-gücün bu sene biraz fazla artış gösterdi.

-yani?

-yani gücünün kontrolünü kaybedip birilerine zarar verme olasılığın çok.

-.......

-şimdi seni serbest bıraka bilmemiz için ilk önce gücünü azaltmanın yollarını bulmalıyız buda kolay olmayacak  tabiki.

-annemi siz mi öldürdünüz?

-h..hayır tabiki niye böyle birşey yapalım ki?

-....

Sonra doktor görevlilerin yanına gitti. Benim bir an önce buradan çıkmama lazım bunlar birşey peşindeler ama ne? Aklıma biran bile miu dan başka birşey gelmiyordu sonra gözümde bir acı ile irkildim.

-ağağa!

-ne oluyor?!

-bilmiyorum biranda böyle bağırmaya başladı!

Odada bulunan ışık patlamıştı ben hayla gözümden gelen acıyla inliyordum sonra bir güç ile zincirleri kırıp ayağa kalktım yanımdaki duvarı kırıp içine girdim doktorlar beni görünce bana korkuyla bakmışlardı bu hoşuma gitmişti...

-g..gözü kırmızı olmuş!

-biran önce durdurun onu!

Diye bağrışmalar geliyordu umursamadan birini öldüdüm vücudundan akan kan gözüme çok güzel gelmişti arkamdan biri bana silahla yaklaşmaya başladı onun arkasına geçip onuda öldürdüm sonra  bir acı hissettim......

=_=

bitti muhahah nekadar heyecanlı bir yerde kestim

yeni bölüm perşembe gelicek

Neyse boş yapmicam

BAYYY BROLAR