Okulun ilk günü sabahın 7:00'sinde hatta neredeyse sabahın köründe denecek kadar erken bir saatte uyanacak olmam çok kötü bir durumdu.
İçimde nedensiz bir mutluluk vardı ama bir yandan da huzursuzluk kaplamıştı bedenimi.
Alarmı kurup yatağıma uzandım ve herzaman ki gibi gözlerimi tavana doğru odakladım,acaba beni yarın ne bekliyordu? Yeni insanlar,hiç çekilmeyecek hocalar ve kesinlikle her sınıfta olan ağır ergenlik geçiren ruh hastası bir kaç öğrenci cidden ya ben bunları nasıl çekicem katlanabilecek miyim? Yarın göreceğim.
-ahhgggggg hayır susturun şu alarmı...
Evet artık vakit gelmişti ve aynanın karşısına geçip kendi kendime ne kadar kötü gözüktüğmü bir kez daha hatırlattım sanki unutmuştum okul formamı dolaptan çıkardım ve ne kadar iğrençler diye söylendim yani güzeldi ama bana yakışmaz dı bundan emindim.
Giyindim ve aynaya baktım altımda 30 cm lik gri bir etek ve üzerinde de beyaz bir gömlek ne kadar kötü gözüksemde havalı görünmek için kendimi beğeniyor gibi yapmalıydım...
Etek çok kısa olduğundan rahat rahat yürüyemiyor hatta hareket edemiyordum,okul kapısında annem ile vedalaştıktan hemen sonra sınıfa koşar adımlarla ilerliyordum ki hay aksi bağcığım sökülmüştü eğilip bağlayamazdım,ama bağlamazsam da düşebilirdim ne yapmam gerekiyor diye düşünürken bir banka yöneldim bir çocuk oturuyordu.
Yanına oturmak için izin istedim ama,kendini bilmez bir ukâla gibi kaşlarını çatıp 'Hayır oturamazsın' dedi.Bende kafamı yere eğip oradan uzaklaştım sinifa doğru ilerlerken
Bir aksilik daha şuan yerde yüz üstündeyim ve herkesin gözü üzerimde.
Aman tanrım!lânet olsun zamanı geriye almak mümkün değil mi?
O da ne banktaki ukâla etraftaki insanlara bağırarak boşaltıyordu.
İcimde ona karşı biraz da olsa öfkem azmamış durumdaydı.
Ayağa kalkıp teşekkür ettim,ama yine küstahça arkasını dönüp gitti bir teşekkür bile etmeden.
Ne yapmaya çalışıyordu böyle kaba davranarak cool olduğunu falan mı sanıyordu.?
Eğer öyle düşünüyorsa kocaman bir yanılgı içinde çok kava gözüktüğünün farkına varması gerekiyor ama nasıl? Neyse sınıfa sağ salim geceyim sonrasını sonra düşünürüz...
