Like Strangers Do [Completed ]

Ep-6: But we're not strangers

Zawgyi~

​ခပ္​​ေမွ​ာင္​​ေမွာင္​အခန္​းတြင္​းမွာ အလင္​း​ေရာင္​​ေလးတစ္​ခုက ​ေပၚလိုက္​​ေပ်ာက္​လိုက္​ျဖစ္​ေနတယ္​။ တစ္​ခဏအၾကာမွာ​ေတာ့ အလင္​း​ေရာင္​​ေလးက မိနစ္​ပိုင္​းစာ​ေလး​ေလာက္​​ေပ်ာက္​သြားတယ္​။

သက္​ျပင္​းခ်သံသဲ့သဲ့ကလည္​း တိတ္​ဆိတ္​​ေနတဲ့အခန္​းတြင္​း ပဲ့တင္​ထပ္​သြားသလိုပဲ။

"​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔ရာ...မင္​းဘာျဖစ္​ခ်င္​​ေနတာလဲကြာ"

​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔တစ္​​ေယာက္​ မ်က္​စိကိုဖိမွိတ္​လို႔ တစ္​ဖက္​​ေစာင္​းအိပ္​လိုက္​တယ္​။

တစ္​ကယ္​ကိုဘာျဖစ္​ခ်င္​​ေနမွန္​းမသိ​ေတာ့ဘူး။ ဆံုးျဖတ္​ၿပီးသားကိစၥတစ္​ခုကို ျပန္​ျပင္​တတ္​တာကလည္​း သူ႔အက်င္​့မဟုတ္​ပါဘဲ။

မ​ေနႏိုင္​ပါဘူး။ တစ္​ဖက္​မွာပစ္​ထားတဲ့ ဖုန္​း​ေလးကိုျပန္​ဆြဲယူလိုက္​တယ္​။ စခရင္​ရဲ႕အလင္​း​ေရာင္​နဲ႔အတူ​ေပၚလာတဲ့ conversationတစ္​ခု။

တိတိက်က်ေျပာရရင္​ သူဘက္​ကျပန္​စာမပို႔ထား၍ အဝင္​သာ႐ွိ​ေသာစာ​ေလးတစ္​​ေၾကာင္​း။

​ေပၚလိုက္​​ေပ်ာက္​လိုက္​အလင္​း​ေရာင္​​ေလးရဲ႕ တရားခံကဒီစာတစ္​​ေၾကာင္​းပါပဲ။

ညအိပ္​ရာဝင္​ခါနီး ​ေဟာက္​ရႊမ္​းပို႔လာတဲ့ မက္​​ေဆ့​ေၾကာင္​့ သူဖုန္​းကို​ေျဖာင္​့​ေျဖာင္​့မပိတ္​ႏိုင္​ဘူး။

ဖုန္​းကိုပစ္​ၿပီးအိပ္​မယ္​လုပ္​လိုက္​ သူ႔စိတ္​​ေတြကထိုအ​ေၾကာင္​းအရာဆီ​ေရာက္​သြားလိုက္​၊ လက္​ကဖုန္​းကို​​ေကာက္​ကိုင္​လိုက္​ႏွင္​့ သက္​ျပင္​း​ေမာ​ေတြလည္​းအႀကိမ္​ႀကိမ္​။

ဒီတစ္​ခါဖုန္​းစခရင္​ကိုဖြင္​့မိ​ေတာ့ ျမင္​လိုက္​ရတဲ့ဂဏန္​း​ေတြ​ေၾကာင္​့ မနက္​ငါးနာရီထိုးၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္​းသိလိုက္​တယ္​။

ဖုန္​းကိုခ်လို႔ ကုတင္​​ေပၚကဆင္​းလိုက္​တယ္​။ စိတ္​​ေတြက႐ႈပ္​​ေထြး​ေနတုန္​းပဲ။ အခန္​းမွန္​တံခါးကလိုက္​ကာ​ေတြကိုဆြဲလို႔ အျပင္​ကို​​ေငး​ေနမိတယ္​။