Yemekhanenin kapisi açılıp " İçeriğe koşun" dedi birisi . Abaci ve Damla içeri koştular. Abaci gözlerine inanamadı çocukluk arkadaşı tam karşısında duruyordu Sait oradaydı. Ben, Oğuz, Furkan nasil kurulacağımizi tartışıyorduk arkamda küçük bir pencere vardi aşağıya doğru baktim 5 tane zombi vardi ama yerle pencere arasi cok yüksekti arkamdan Furkan "yorgan kılıflarını birbirine bağlayalım" dedi. Ben düşündüm sonra kapıya yaklaşıp koridora baktim çok zombi vardi sonra arkamı dönüp " tamam deneyelim" dedim ama içimde kötü bir his vardi. Kılıfları birbirine bağlamaya başladık çok uzun olmasada uzun bişey yapmıştık. Önden Furkan inmişti ipin ucuna geldiğinde yerle kendi arasinda çok fark olduğunu gördü sonra bize doğru dönüp başını salladı. Yukarıya doğru tirmanmaya başladı ve birden kılıflar çözüldü ve Furkan aşağıya doğru düştü . Furkan ' nin yanina zombiler geliyordu Furkan zar zor ayağı kalkip belindeki silahi cikartti ve hepsini öldürdü. Silahın sesi çok çıkmıştı ön taraftan zombiler geliyordu ben Furkana " sakin durma arka tarafa kaç! !" diye bağırdım. Ama sesim çok çıkmıştı koridordaki zombiler kapiya dayanmıştı bile. Ben kapiya doğru baktim sonra Oğuz'a dönüp "dolapları kapının önüne getir" dedim. Sonra arkami dönüp aşağıya dogru baktigimda Furkan orda yoktu yerde kan izleri vardi. Abaci Sait'e olanlari anlatti "Furkan, Oğuz ve Ağacik kendilerini bir odaya kitlediler dedi. Sait arkadaslarina dönüp" onlar bize yardıma geldi ama şimdi zor durumdalar bizim onlara YARDIM etmemiz lazim"dedi.
