A Little Forced ~ Namjinkook

🌷Chapter One: Twice In One Day?🌷

Bölüm Bir

[Bir Günde İki Kere?]

Author's P.O.V

Jungkook, sınıfın arka tarafındaki ahşap sandalyesinde oturmuş, sahip olmayı çok istediği mükemmel hayatın hayalini kuruyordu.

Mutlu bir aile ve mutlu bir hayat.

Ne büyük ve imkansız bir hayal.

Okul gününün nihayet bittiğini gösteren okul zili çaldığında neredeyse yerinden fırlayacaktı.

Jungkook ders kitabını topladı sırt çantasını omzuna astı, eve gitmeden önce, normalde okuldan sonra yarım saat boyunca altında üşüdüğü kiraz ağacına gitti.

Oturduktan sonra, çantasını yanına attı, fermuarını açtı ve sahip olduğu en değerli şeylerden birini çıkardı.

6. yaş gününde babasının ona verdiği 'Alice Harikalar Diyarında' kitabı, Jungkook'un kelime dağarcığını ve okuryazarlık becerilerini genişletmeye yardımcı olacak bir hediyeydi.

Jungkook okuduğu bölüme o kadar dalmıştı ki, üzerinde beliren gölgeleri fark etmedi.

İçlerinden biri boğazını temizleyip masum küçük çocuğun dikkatini çekene kadar fark edilmediler.

Jungkook onların ayaklarına baktı, cilalı siyah deriyle göz göze geldi, bakışlarını yavaşça güneş ışığını engelleyen kişiye kaldırdı.

Kim olduğunu görünce yüzünün rengi anında soldu. Minhyuk ve 'çetesi'. Onlar Jungkook'un hayatının bir cehennem olduğundan emin olmak için ellerinden geleni yapan çocuklardı. İyi. Zaten cehennemden daha fazlasıydı, ama kim bilebilirdi ki?

"Hey sikikler, bakın burada ne var" Minhyuk surat asarak konuştu, "Buradaki güzel çocuk 'Alice Harikalar Diyarında' okuyor. Bu çocuk ne kadar üzgün olabilir?"

Bu sözler Jungkook'u normal bir insandan daha çok incitmişti. Onu suçlayabilir misiniz? Babanızı bu kadar genç yaşta kaybetmek, özellikle de travmatik bir şekilde.

Genç adamların hepsi, öğretmenin onları uzaktan kaşlarını çatarak izlediğinden habersizdi.

Önünde duran çocuklar yüzünden endişeli ve biraz rahatsız hissetti, konuşmaya karar verdi.

"Lütfen beni rahat b-bırakır mısınız, neler y-yaşadığım hakkında h-hiçbir fikriniz yok" Jungkook düşüncelerini dile getirebildiği için kendisiyle gurur duyuyordu, ama kekelediği için kendine lanet etti.

"Dinle seni küçük pislik, sen önemsiz, gürültülü, çirkin ve değersiz bir yer israfısın. Bize ne yapacağımızı söyleyemezsin. Bu yüzden, az önce kendine güzel bir dayak kazandın. Bunun için kim hazır çocuklar?" Minhyuk yüzüne ukala bir sırıtış yerleştirip arkadaşlarına dönerek sordu, hepsi heyecanla başlarını salladığında güldü.

Jungkook kitabını korumak için aceleyle çantasına itti. Fermuarını çeker çekmez, kafa derisinden yayılan yakıcı bir acı hissetti. Bu yüzden vahşice saçlarından çekildiğine dair çılgınca bir tahminde bulundu.