Reincarnated princess

Chapter 65

Chapter 65

     Girl pov

Paano magkakaroon ng anak si veronica,sya ang nakatakdang maging saintness.Ang mga saintness hindi sila nagkakaroon ng anak.

Kahit hindi man sya naging saintness ay hindi pa rin sya magkakaroon ng anak.

"Nagsisinungaling ka" - ani ko

Narinig ko ang pagbuntong hininga nya.Ang akala ko ay sasaktan nya ako subalit mahinang tinapik nya ang balikat ko.

"She's died 9 years ago,you can't kill a dead person" - sabi nya

Her words hit me

Nagsinungaling ang matandang iyon sa akin,ang sabi nya ang batang ito ay si veronica pero hindi naman.

"anong pangalan mo?" - Tanong nya sa akin

"Venice" - mahinang sagot ko

Nagulat ako ng hinawakan nya ang magkabilang balikat ko.

"Ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo para makawala ka sa curse na mula sa curse sword" - sabi nya

Her hands are warm,just like veronica's hands

I still remember her face,veronica is my friend.

Nilamon ako ng galit simula nang umalis sya sa leviticus academy,ako ang may kasalanan kung bakit naging ganito ako,masyado akong nilamon ng greed ko na maging high ranking knight kaya ko sinubukang makuha ang curse sword.

'Im sorry veronica'

"V-venice nawawala a-ang mga kaliskis sa mukha mo" - napatigil ako ng marinig si solar

Hinawakan ko ang mukha at wala na akong maramdaman na kahit anong kaliskis doon.

'Anong nangyayari?'

__memories from the past__

"Ikaw pala ang babaeng pinag-uusapan ng lahat,ako pala si venice galing ako sa allepús clan" - pakilala ko sa babaeng may blondeng buhok at kulay light blue na mga mata

"Hindi ako interesado sa pangalan mo o kung saan pamilya ka galing"  - nanatili syang nagbabasa ng libro

"Uhmp,simula ngayon magkaibigan na tayo" - sabi ko

"Ako ang susunod na saintness,hindi ko kailangan ng kaibigan" - wika nya

Napakasungit nya

"Saintness my butt,hindi pa nga sigurado kung magiging saintness ka" - makulit na sabi ko

Inis nya akong binalingan ng tingin.

"Narito ako para mag-aral hindi para makipagkaibigan sa gaya mo" - masungit na sabi nya at iniwan ako

Hindi pa rin ako nawalan ng pag-asa,araw-araw,bawat minuto ay linalapitan ko sya upang batiin.

"miss veronica magandang umaga"

"Miss veronica bagay sa iyo ang suot mong damit"

"Ang ganda mo miss veronica"

Noong panahong inaaway ako ng lahat dahil isa akong witch ay lumapit si veronica sa akin para tulungan ako.

"Hindi porke't isang witch ay pwede nyo na syang awayin,hindi naman lahat ng witch ay masasama.Look at to yourselve's,kayo ang tunay na masasama" - veronica

"Obelia huwag mong ipagtanggol ang witch na yan"

"Huwag kang makialam"

"Hindi mo alam kung ilang tao na ang napatay ng mga witch na yan"

"Hindi ka naman papatay hindi ba venice?" - Nakangiting tanong ni veronica sa akin

Tumango ako bilang sagot

"Nakita nyo namang lahat yun hindi ba?,hindi papatay ng tao si venice kaya naman sana huwag
nyo na syang awayin" - mahinahong pakiusap ni veronica sa ilang estudyante

___
Naging matalik na magkaibigan kami ni veronica,hindi na sya kasing-sungit gaya noong una kami nagkausap.

"Ipinanganak ako para maging susunod na saintness,gusto ko man o hindi kailangan ko pa ring gawin ang obligasyon na ibinigay ng goddess sa akin" - nakangiting sabi nya

Namangha ako sa determinasyon nya.

Ako kasi lagi kong tinatakasan ang pagiging witch ko,ayokong gumawa ng mga potion gaya ng pamilya ko dahil gusto kong maging isang magaling na knight.

"Kung sakaling magkakaroon ako ng anak,gusto ko syang pangalanang yerovica" - mapait syang ngumiti at tumingin sa kalangitan

"Malapit yun sa pangalan ni goddess yeronica,ang goddess na pantay ang tingin sa lahat at kaya nyang pabaguhin ang mga taong nasa paligid nya" - nakangiting sabi nya

Yun ang pangarap nya na kailan man hindi matutupad.

Ang usap-usapan ay hindi maaring magkaroon ng anak  ang saintness dahil ipinanganak sya para lang panilbihan ang goddess at hindi para maging isang ina.

Yun ang huling maayos na kwentuhan namin dahil..... kinabukasan may espadang bumagsak mula sa kalangitan,ang sabi ng lahat blessing daw yun na galing sa goddess.

'Kailangan kong makuha ang espadang yun,matutulungan ako ng bagay na yun para maging isang malakas na knight'

Hinawakan ni veronica ang kamay ko.

"Don't touch that sword venice or else mapapahamak ka" - nag-aalalang sabi ni veronica sa akin

Sa halip na makinig ay inalis ko ang kamay nyang nakahawak sa kamay ko.

"Get lost,hindi mo naman naiintindihan ang nararamdaman ko dahil sobrang perfect mo" - galit na sabi ko

That time i hold the sword and try to pull out it on the ground but...... something happen

May itim na usok ang pumalibot sa akin at doon parang hindi na naging tama ang pag-iisip ko at parang may kumokontrol sa akin.

"Hahanap ako ng paraan para maibalik ka sa dati venice,babalik ako"  - rinig kong huling sambit ni veronica at doon ay hindi ko na sya nakita ulit

<Chapter 65 ends>