(Asiye ve doruk'da gelmişlerdi,herkes danstaydı ve kimse kimsenin umrunda değildi)
(ASDOR)
Asiye:Bir dinlenseydik.
Doruk:Yok yok bu şarkıyı bir daha çalmazlar.
Asiye:Peki.
Doruk:Çok güzelsin.
Asiye:Doruk bu lafı 100. Kez söylüyorsun sanırım.
Doruk:Az bile bu güzelliğe.
Asiye:Hep ama hep utandırıyorsun beni.
Doruk:Öyle daha güzel oluyorsun.
Asiye:Iyiki seni tanımışım doruk.
Doruk:Bende iyiki seni tanımışım,hayatım sanki karanlıktı ve sen girip ışık oldun.
Asiye:Doruk sen bu sözleri nerden buluyorsun?
Doruk:Bunlar sana hissettiğim.
Asiye:Seviyorum seni aşkım.
Doruk:Duyamdım.
Asiye:Seviyorum seni aşkım.
Doruk:Çok ses var anlamıyorun.
Asiye:Gıcıksın.
Doruk:Değilim ya.
Asiye:Bunu nasıl anladın?
Doruk:Şey.
(ÖMAY)
Ömer:Bu şarkıda nasıl dans ediliyor.
Ayşe:Akışına bırak.
Ömer:Ben bırakırım da dışdan nasıl görülür bilmiyorum.
Ayşe:Ömer.
Ömer:Efendim?
Ayşe:Bugün çok şirin olmuşsun.
Ömer:Ben mi?
Ayşe:Evett.
Ömer:Sende bir melek gibi olmuşsun,beyazlar içinde bir meleksin.
Ayşe:Hm güzel bir iltifattı.
Ömer:Gerçekten neden bu kadar tatlı olabiliyorsun?
Ayşe:Senin sayende.
Ömer:Yok yok doğuştan var bu.
(MELKAD) -UMARIM İSİMLERİ BÖYLEDİR-
Melisa:Selam.
Kadir:Selam.
Melisa:Nasıl gidiyor?
Kadir:Şu an'a kadar herşey keyifli ve güzel.
Melisa:Çok mu işin?
Kadir:Şu an herkes dans ettiği için,iş yok.
Melisa:Dans edelim o zaman.
Kadir:Ben ve dans?
Melisa:Hadi herkes sevdiği ile,bende sevdiğim ile olmak istiyorum.
Kadir:Ben bilmiyorum ama.
Melisa:5 dakika bile yeter bana.
(Kadir önlüğünü çıkarıp,melisaya elini uzatıp)
Kadir:Hadi o zaman.
Melisa:Yine mutlu ettin beni.
Kadir:Hep mutlu ol ve hep gül.
Melisa:Sen olduğun sürece bu gülüşüm hep var olacak.
Kadir:O zaman bende hep var olacam.
(AYBER)
Berk:2 Dakika yalnız bırakmaya gelmiyorsun?
Aybike:Ben ne yaptım?
Berk:Bu kadar güzel olmayabilirsin.
Aybike:Tamam bitir şu konuyu.
Berk:Bu tolgadan uzak dur.
Aybike:Duruyorum zaten.
Berk:İyi tamam.
Aybike:Hadi oturalım.
Berk:Dans daha yeni başladı.
Aybike:O zaman tolga salağından bahsetme.
Berk:Tamam tatlım,gül o zaman.
Aybike:Gülecek birşey yok ki.
Berk:Aybike.
Aybike:Efendim?
Berk:Ben belki şımarık ukâla biriyim ama sevdiğim insanı öyle bir sahiplenirim ki,onun canı yandığında benim de canım yanar.O güldüğünde bende gülerim,o üzüldüğünde onu kim üzdüyse hesap sormak isterim.Kim ona yaklaşmak istiyorsa ben o kişinin canını yakmak isterim.Çünki o benim,o benim herşeyim, onu kimseyle paylaşmayacak kadar bencilim,aç gözlüyüm,ben sevgisiz bir ailenin çocuğuyum ve ben sevgi nedir senden öğrendim.
Aybike:Berk.
Berk:İşte bu anlattığım senin için geçerli,senin sadece benim olmanı,benden başkasına gülücük açmanı istemiyorum.
Aybike:Berk ben.
Berk:Aybike.
Aybike:Evet?
Berk:Sen benim; yağmurdan sonraki gökkuşağım olur musun?
Aybike:Berk ben bu söylediklerinden o kadar mutlu oldum ki,seninle iyiye de kötüyede herşeye varım.
Berk:Gerçekten mi?
Aybike:Evett tabii ki.
Berk:Şu an seni havada süzdürmek istiyorum.
Aybike:Sonra yaparsın.
Berk:O zaman sen benimsin artık.
Aybike:Yanii.
Berk:Yanisi yok benimsin işte.
Aybike:Peki seninim.
Berk:O zaman şu tiyatro sahnesinden çık.
Aybike:Peki zaten ondan çıkmayı düşünüyordum.
Berk:Seni seviyorum güzellik.
Aybike:Bende seni.
(Nasıl bir bölümdü?)
