Moving on

12 0 0
                                    

"Getting over a painful experience is much like crossing monkey bars. You have to let go at some point in order to move forward"

mga linyang umagaw ng attention ko habang ini-scroll ko ang mouse sa kamay ko, unti-unting bumabalik sa isip ko ang mga bagay na dapat sana'y hindi ko na maalala pero sadyang mapaglaro ang panahon, inihinto ko ang pag scroll at binasa itong muli.

"Getting over a painful experience is much like crossing monkey bars. You have to let go at some point in order to move forward"

You have to let go at some point in order to move forward

paulit-ulit kong binanggit ang linyang yon, tama nga sila, easier said than done, bakit ba napakahirap talagang kalimutan? agad na lang akong napabalik sa realidad nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko.

"Are you done? mag impake ka na habang hindi pa bumabagsak ang ulan"

agad kong tiniklop ang laptop ko at inayos ang mga gamit ko, bukas pasokan na naman at papasok na ako sa bagong yugto ng aking buhay, ang buhay kolehiyo at mamumuhay nang mag-isa. Nakita ko sa tagiliran ng aking mga mata, my mom wiped her tears I know it's hard for her na hayaan akong mamuhay ng mag-isa sa malayo but I have no choice, no mali! it's my choice.... for the better.

pagkatapos kong ayusin ang mga bagahe ko lumapit ako kay mommy and hugged her.

"Mom, don't worry everything will be alright, and I'll be alright just trust me" I hugged her tight and kissed her on her cheek.

I know this is painful, but I really need to do this siguro mga unang linggo ko or buwan lang naman ang kalungkutan, maybe after few months of staying there makaka-adjust din ako. Since I don't have my driver's liscence yet hinatid na lang ako ng kuya ko sa tutuloyan ko. My big bro is very supportive kahit hindi na man talaga halata but I can feel it, he's not showy pero mararamdaman mo yung mga efforts niya para sayo. He stopped the car ng makarating na kami he helped me out sa mga bagaheng dala ko hanggang papasok sa sarili kong kwarto.

"Be careful sis, just call us if you need some help. We'll gonna miss you" then he pinch my nose Geez! just please not my precious nose! sinuntok ko siya pero agad din siyang naka iwas

"Hindi ka talaga mahilig sa drama, sige na basta tandaan mo yung mga sinabi ko sayo ha? bye sis"

then he kiss on my forehead.

"Bye bro, ingat ka din" I waved when he started the engine, sinundan ko siya ng tingin hanggang sa hindi ko na sya matanaw.

aurgh! I felt chest pain bakit ba kung kailan sa panahon na dapat kailangan ko ng taong masasandalan ngayon pa? napakamot na lang ako sa ulo ko at saka pumasok sa building.

Isang napakasakit sa tenga ang gumising sakin, ang alarm clock sa table katabi ng bed ko agad kong kinuha 'yon at tinapon sa isang sulok.

"tss! you're ruining my precious dream!" at muli akong nagtaklob ng kumot

"Fudge! First day of school!" napatalon na lang ako ng marealize kong wala na pala akong nanay na mag pe-prepare ng uniform at pagkain ko.

I ran when I saw my watch, it's almost 6:40 I only have 20 minutes left before 7 Geez! first day ko pa lang 'to paano na lang kaya sa mga susunod ko pang mga araw? nang makalabas ako ng building ay pumara ako ng taxi, Fudge! may pasaherong laman, second option mag jeep!

tumakbo na naman ako sa kabilang side kung saan nakapila yung mga tao at nakipila na din ako, medyo hindi pa ako komportable sa uniform ko above the knee kasi at fitted na man yung pang itaas nahihirapan akong umakyat ng jeep pagkaupo ko ay agad kong pinatong yung bag ko sa lap ko to make sure na hindi makikita yung legs ko. unti-unting nauubos ang oras ko 6:58 , two minutes na lang bago mag a-alas syete. kumukonti na din yung mga pasahero sa jeep.

The Dragon QueenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon