Chapter 7

36 1 0
                                    

Waaaaah. May i-share ako sa inyo. Kahit alam kong wala kayong pake, pero kasi, gusto ko gumawa ng story na fantasy yung genre HAHAHAHA. Pero sige XD pag aaralan ko. :) so, yeah. Yun lang.



xxxxx



"HUH!?" Srsly? Waaaaaaaaah. Isa lang masasabi ko. 



NAKAKAHIYA!



"SHIT! Tiffany, tulong!" Siya hiningaan ko ng tulong since siya naman malapit sa akin ngayon at pwede ko na lang ibulong sa kanya yung maitutulong niya.



"What?"



"Dito ka sa likod ko." Tapos hinatak ko siya sa likod ko.



"Huh? Bakit?" Tinignan niya yung palda ko at nalaman niya kung bakit ko siya hinila papunta sa likod ko.



"Tsk. Oy Cass, pakuwa nga sa bag ko yung extrang napkin ko. Jade, pakuwa naman sa locker ko yung extra ko ring uniform. Sunod na lang kayo sa C.R. need lang." Ug-uh.



Um-oo na lang sila Jade at Cassandra at ginawa yung utos ni Tiffany. Kasi naman e! Imbis na kumakain na dapat kami. Pero shet, nagkaroon pa ako ng utang na loob du'n sa kumag na yun. Kahit naman labag sa loob ko ang mag sorry sa kanya pag nagkita kami, gagawin ko parin. Hay.



Nung nasa C.R na kami, hindi naman nag tagal at nakadating narin si Jade at Cassandra. Buti na lang at hindi umiral pagiging pagong nila ngayon. Thank you sa kanila.



"Thank you Jade, Cass. Love na love na love ko talaga kayo. Thanks rin Tiff. Mwah." Sweet ko noh? Wag na kayo magtaka. Hahaha.



"Sige lang."



"Welcome."



"Love you too."



Mga sagot nila sa akin. Nahawa na yata sila sa akin sa pagiging cold ko? Oh noooo!



"Done! Hay."



"Alright! Lika na muna sa canteen. may 15 minutes pa." Jade



"Okay."



xxxx



Pagbalik namin sa class room, nagka tinginangan kami ni Daniel ba yun? Basta 'yun. Tapos bigla siyang ngumisi.



NANG AASAR BA SIYA!?



"Tinitingin tingin mo?" Pataray na sabi ko sa asungot na to.

"May gatas ka  kasi sa labi." Sabi niya.



Wth. Gatas?!



Pinunasan ko naman at bigla siyang tumatawa ng pagkalakas - lakas. Eh? Baliw na ba siya? Tinaasan ko siya ng kilaay.



"MAY NAKAKATAWA BA!?"



"Oo. Ikaw." Tumatawa siya pero mas mahina na nga lang.



"Eh? Okay then." Wala akong time makipag kausap sa kanya.



"Joke lang. Wala kang gatas labi. Pfft. Masyado ka palang uto uto."



Ngayon ko lang na realize. Na bakit ako naniwala sa kanya? Eh hindi naman gatas ininom ko kanina? Napaka tanga ko talaga!



Nag fake laugh ako at "Oh? Ganun? Haha. Funny." Wala akong pake sa kanya. Kung palagi akong maiinis sa kanya edi mas magaganahan siya asarin ako, eh pag tumahimik ako at hindi na lang siya pansinin edi magsasawa rin siyang asarin ako. Kaya iyun na lang gagawin ko.



"Ay oo nga pala, kamusta na yung ketchup mo sa palda?" Tumawa pa ng pagkalakas lakas. Ano ba trip neto sa buhay? Kulang ba siya ng pansin sa bahay nila? At dito nagpapa - pansin? "Nyeta huh.



"Wala. Salamat nga pala, sige." Sabi ko naman sa inyo, ayoko talaga siya kausap.



"Ganun na lang yun? Hindi ka naman sincere."



"I don't care." Kinuwa ko yung ear phone ko sa bag ko at nilagay sa tenga ko sa tenga ko tapos nilakasan ko yung volume.



Kahit na naka ear phone na ako at ang lakas lakas ng volume, naririnig ko parin yung tawanan ni Cassandra at Daniel daw. Close na sila? Ah-uh. Bagay naman sila. Pwede na.



"Pwede paki hinahan boses niyo? Ingay." Reklamo ko sa kanilang dalawa.



Ano ba kasi pinag uusapan nila at tawa sila ng tawa? Hindi yata nila napansin yung sinabi ko at tuloy tuloy parin sila sa pagtawa. GRRR. 

A Beautiful DisasterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon