Hayallerimin pesinden kosmak istiyordum bunu yapabilmem içinde özgür olmam gerekiyordu bu yüzden şu anda bir uçakta İstanbula gidiyorum.
Gitmeye karar vermedikten iki gün sonra annem ve babamla konustum tabi karşı çıktılar,olmaz dediler ama ben kararliydim gidecektim çünkü tıp'ın son sınıfını İstanbulda okuyup orada kariyer yapip çok iyi bir cerrah olacaktim baskısız bir sekilde gece yarilarina kadar kütübhanede çalisacaktim, her istediğimi yapacaktim ve eve geldiğimde bu saate kadar neredeydin diyen kimse olmayacakti (hayali bile güzel)...
Aslinda ben aklı basinda bir kızım çünkü büyüdükçe her yaptiğimdan ders çikardim ama annem ve babam bunu bir türlü kabul etmiyor benim iyi niyetli olduğumu biliyolar ama başkalarina güvenmiyorlar onlarin bu endişesini anliyorum fakat arkadaşlarımın iyimi kötümü olduğunu anlayacak yaştayim ve kendi ayaklarımın üstünde durmaya hayatın zorluklarını öğrenmek için gidiyorum ve emini başarıcam...
