The Only One (On Hold)

Prologue

"What the hell did you say?" galit na baling sa akin ni Missy. Salubong na salubong ang kilay at kulang na lang bugahan ako ng apoy sa sobrang galit. "Wait. Subukan mong ulitin para may kalagyan ka." banta niya pa sa akin saka ako tinalikuran.

I really hate having an argument with her. I sighed and speak again before she even walked out on me.

"I said, let's end our relationship. I want a divorce." I gently said, uupo sana ako sa sofa pero agad siyang sumugod sa akin.

"Inulit mo pa talaga?!" galit na sigaw niya sabay tulak sa bandang dibdib ko, dahilan na mapaupo na ako sa sofa. "Tantanan mo ako G, wala ako sa mood ngayon baka may kalagyan ka!" siring niya pa sa akin.

I know she's having a bad day because of her sister. But I am also fed up with this relationship. Napapagod na ako.

"I'm serious. Maghiwalay - - - . . . aw." hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil panay na ang hampas niya sa akin. Not even minding where her slaps where landed.

Tss.

"Wala akong pakialam kung seryoso ka! Stop it! Stop saying it! And stop talking!" hesterikal na sigaw niya. "Bitiwan mo ako!" I managed to grab her hands to stop her from hitting me.

Masakit na ah.

"Stop hitting me." mariing sabi ko, nasasaktan sa bawat bira niya sa akin. Ramdam ko na rin ang paghapdi ng braso at mukha ko na natatamaan ng bawat hampas niya kanina. "Mag-usap tayo ng maayos pwede ba?" mahinahong sabi ko, pinipigilan na patulan at sabayan ang galit niya.

Kita ko ang pagbadya ng luha sa mga mata niya, indikasyon ng sobrang galit sa akin. "If this is one of your stupid pranks, stop it, G. Baka sa labas ka matulog ng ilang araw kapag hindi mo pa 'to tigilan." banta niya pa.

I wished it is. But it's not.

"I am not joking nor pranking you. I will not do such stupid things. We had an agreement before, remember? Never do a joke like that in our relationship." napabuntong hininga ako nang magsimula ng lumaglag ang luha sa mga mata niya. "Don't cry. . ."

"At anong gusto mo? Magsaya ako?! Tang-ina mo."

She walked out on me. I sighed as I sit in the sofa, nag-iisip kung tama ba ang timing na ginawa ko. Hindi ko na siya sinundan sa kwarto, sa estado ng emosyon niya, sigurado akong wala kaming mapag-uusapang matino.

I got my phone when it vibrates into my pocket. It's a message from Em, asking what time we will fetch our daughter. Before I even screen off my phone, I saw my wallpaper, it is me and Missy. On our wedding day. Smiling happily and full of love.

And I am wondering what happen to us.