Oturduğum bank o kadar soğuktu ki senin bakışların altında eğildim ısınmayı bekliyordum.
Seni gördüğümde daha çok küçüktün. Babanla oturmuş yıldızları tartışıyordun.
Masum gülümsemen daha o yaşımda beni etkilemişti,beni tanımamanı diliyorum bu ruhsuz kalbim senden gitmeyi denedi ama her seferinde kapının anahtarını kaybettim.
Sana "çocukluğum" demek ayrı bir heycan verirken " hayal kırıklığım" demek ise ayrı bir hüzün verirdi her seferinde ellerime,
Sırf sana inat sevmiştim seni, seni severken pencereme konan kuşları şu sıralar göremiyorum umarım nedeni seni hala herşeye inan sevmem değildir. Yoksa çok kırılmışlardır bana, senin beni kırman affedilir ama senin yüzünden birilerini kırmak vicdan azabı olurdu bana,
Şimdi büyüdün, büyüdüm ,büyüdük ve bu ne kadar umrunda ?
Yine bi büfede otururken gördüm seni bir elinde sigara izmariti, bir elinde sigara bitene kadar oynadığın çakmak,
İlk defa birine ait bir eşya olmak istedim.
Gözünün önündeki beni görememen yine benim mi suçum?
İzmariti yere attın bitirmeden telaşlı bir halin vardı, uykusuz muydun? Yoksa aklın mı bulanıktı?
Senin için kendini yakan biri varken bile burda yine seni düşündü. işin garibi de sen beni görmedin tanımadın, bilmedin, tamam belki sevmek istemedin ama sen beni görmedin bu çok farklı birşey,
Kitap yazmalara başladım, ilham ararken bile yine kafamın bir köşesinde bana bakmıyordun kafan yine karışıktı, nerden mi anlıyorum? Ne zaman kafan bozuk olsa, ve düşünmeye başlasan;
Ellerini yumruk yapıp kafana vurursun,
Etrafa bakmayı kesip kafana ne güzel gelirse onu yaparsın;
Bazen incitirsin ama farkında olmazsın,
Ve bir yere odaklanırsın.
Ama sen beni nereden tanıyacaksın, bir yerde oturup kahve içmişliğimiz yok ,oturup bir kitap tartışmışlığımız yok, sakarlığımı bilmiyorsun, en çok da bendeki seni bilmiyorsun , sen sadece içmeyi bilirsin, sigaranın nasıl tutulduğunu bilirsin, bir de o çok sevdiğin motorunla morelin bozulduğu zaman beni korkutacak şekilde hızlı sürmeyi seversin ,
İnanabiliyor musun yanımdan geçtin, bu ne kadar büyük birşey bayım, onca insanın arasında benim yanımdan geçmen beni yıllarca temin edebilirdi.
Maalesef ismini bilmiyorum, öğrenmek için çaba da göstermedim çünkü seninle ismini tartışmak çok güzel ve özel olacak. Anı yaşamak ve o anda kalmak benim özel bir parçam olacak.
O gece sokağın başında gördüm yine seni, buna karşılaşmak denmez, beni sana çeken birşey var adını bilmediğim. Kaldırıma oturmuş yine sigara içiyordun yanına gelmek isteyip gelememek vardı, ama ben yine korkaklığıma yenik düşüp sadece kaldırımdan yürüyüp sana bakmakla yetindim. Yüzünü hep kapatıyorsun yaraların yüzünden, babanla sadece anlaştığın gün sayısı o kadar azdı ki bunu normal anlıyordum. Tek isteğim yaralarına ilaç olmak.
Gecenin bir saati sana yazıyorum yeniden, tabiki senin haberin olmadan, kaç yıl geçti ve ben seni bekliyorum yine, benden haberi olmayan yine sen...
Diplerde gezdim son bir hafta, bu sefer ne sokağa çıktım nede seni izledim, içten içe beni anlamanı istedim. Ama sen yine beni yok saydın, kim bilir kaç tane sigara içtin bu hafta sayamadım.
Çiçeklerden nefret edersin ama ben senin için sana nergisler topladım. Evinin önüne bırakıp utançtan zile basıp gitmiştim. Ve sen onu görmene rağmen kapıyı kapattın,
Canımı en çok da yakan şey ben o nergisleri seni düşünürken topladım yetmez mi seni sevmeme?
Yalnızlığımı paylaşmak istediğim tek kişi sendin, haberin olmasa da,
Şu sıralar kalabalık bir yalnızlıktayım, insanlar yine etrafımda ve yine fiziğimden yararlanmaya çalışıyorlar ve ben senin beni tanımamış olmana rağmen bakan gözlerine aşıktım.
Kalbinin atışlarını duymak benim için müziğin asıl ritmi olurdu. Düşünsene ben seni görmek isterken o kadar yabancı insanların yanından geçmesi o kadar merhametsiz bir davranış ki...
Şimdi bana bir adım daha uzaksın, gittin arkana bile bakmadan, beni hep alaya aldın, hislerimin gerçek olması seni o kadar ürkütüyordu ki bunu görmek veya işitmek istemedin.
Dün gece uyumadan önce vanilya kokulu bir mum yaktım, senin kokun nasıldı peki? Asıl merak ettiğim boynunun arasında yatsam, kokunu içime çeksem içimdeki kelebekleri bir gün sevindirsem. Dudaklarından kana kana susamış gibi içsem, birlikte karşılıklı şarap içtiğimizi düşünsene düşüncesi bile heyecanlanmama yetiyor.
Anlamadığım bir çok şey var aklımda çocukluğuna dair, benim bilmediğim bazı detaylar, oysaki bende öyle bir iz bıraktın ki seni anlamaya zamanım yetmemiş, kaderle baş etmeye çalışmadım ilk defa,
Sahi ya karşına geçsem gözlerime bakar mısın yok olucakmışçasına?
