Afterparty

Ziekenhuis

Als ik mijn ogen open doe lig ik in een ziekenhuisbed. Naast mij liggen bloemen en drie kaartjes met 'beterschap!' Volgens mij leggen verpleegsters die er gewoon zelf neer voor het geval dat er niemand een kaartje stuurt.

Een dokter komt mijn kamer binnen. "En, hoe gaat het?"

"Nou, eerlijk? Het gaat best wel goed! Ik bedoel, in het ziekenhuis krijg je gratis eten en daar wordt ik altijd wel blij van." 

De dokter lacht. "Gelukkig ben je positief."

"Wat? Positief? Op wat?"

"Op je humeur. Je blijft lachen ondanks de omstandigheden."

Omstandigheden? Welke omstandigheden?

"Je neus is gebroken en nu moet je een nieuwe. En je pink is gekneusd."

Ik schrik. Van blijdschap. Een nieuwe neus? Een droom die uitkomt! Ik zoek een mooie uit in de folder die ik van de dokter heb gekregen en ga daarna naar de operatiekamer. Na ongeveer 3 uur kijk ik in de spiegel.

De dokter komt naast me staan. "Na een week of twee mag het verband eraf en heb je een perfecte neus!"

Twee weken? Mooi niet! Ik heb ook nog een videoclip waarin ik moet spelen en daar ga ik me niet vertonen als een soort neushoorn. Ik trek het verband eraf en het ziet er prima uit. 

Ik loop het ziekenhuis af en kom dan opeens Jannes tegen. "Hoi!" 

Ik schud zijn had maar roep dan "AU" omdat mijn pink is gekneusd. 

"We misten je tijdens de videoclip. Wat was er gebeurd?" 

Ik kijk hem aan. Ja, wat is er eigenlijk gebeurd? Ik was bij de bus en toen ... toen sloeg die ene jongen uit de bus mij! Wat een kreng. Nog gemener dan mijn tante Fien. 

"Iemand heeft me geslagen. Heel hard!" Ik wijs naar mijn neus.

"Ik zie niks."

"Oh, gelukkig, dan is de operatie dus goed verlopen! Welke dag is het eigenlijk?"

Jannes kijkt me raar aan. "Vrijdag, hoezo?"

Ik schrik. Oh nee! Ik heb een week lang in coma gelegen! Ik pak mijn telefoon en bel het nummer van Max. Neem op, neem op ...

"Hallo?"

"Haai het is Olivia! Ik heb dus een week lang in coma gelegen dus als ik niet bereikbaar was dan ... " 

"Ik weet het. Ik heb je elke dag elke minuut opgezocht. Geen zorgen."

Ok .... creepy. Hij gaat verder.

"Maarre ... kun je vandaag afspreken?" 

Ik kijk Jannes aan. Hij schudt met zijn hoofd. Hij gebaar met mijn handen waarom. Hij maakt met zijn mond 'videoclip'.

Ik zucht. "Sorry, ik kan niet. Maar morgen kan ik wel ...?" 

Jannes schudt zijn hoofd.

"Ah, kom aan, wanneer kan ik wel?!"

"Overmorgen zou wel kunnen."

"Overmorgen kan ik. Ok? Doei knapperd!" Ik hang op. Wat een lief vriendje heb ik toch. En creepy. 

Ik loop achter Jannes aan. Ik stap in de supergrote witte limo die sowieso de helft van de stoep inneemt. Een oud vrouwtje kijkt geërgerd naar ons. Snel stap ik in.