Blinded Touch

Chapter 2 : Meeting Dr.

အပြင်ဘက် မိုးသဲသဲထဲကနေ ဆေးရုံကို ခြေချလိုက်တာတဲ့နဲ့ အနွေးဓာတ်ဟာလှိုက်ကနဲ့ ဝင်လာပြီး အသံတွေက ဆူညံလိုနေသည်။ စိုနေတယ်မိုးကာသားကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကောင်တာကို ချဉ်းကပ်သွားသည်။

" Hello...ကျွန်မ မျက်စိအထူးကုဆရာဝန်
Dr. Shon နဲ့တွေချင်လိုပါ။"

" ချိန်းထားတာရှိလား??"

" ဟုတ်ကဲ့ e mail နဲ့ ဆက်သွယ်ထားပါတယ်။"

ဝန်ထမ်းဟာ ပါးစပ်ထဲကပီကေကိုတစ်ဝါးဝါးနဲ့
ကျွန်မကိုစိုက်ကြည်လိုက်သည်။

" အိုး မိုင် တစ်ကိုယ်လုံးခိုက်ခိုက်တုန်နေတာပဲ။
ရှင်အဆင်ပြေရဲ့လား။"

ဘာလို လူတွေက ကျွန်မကိုအရမ်း
စိတ်ဝင်စားနေကြတာလဲ။

" ဟုတ် အဆင်ပြေပါတယ်။ ကျွန်မ ထီးမေ့လာလိုပါ။ အခုပဲ တွေလိုရနိုင်မလား "

ဝန်ထမ်းက ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီးကျွန်မကို
Dr. shon ဆီခေါ်သွားသည်။ ဒုတိယအဆောင်
ဆီခေါ်သွားဖို့ ဓာတ်လှေကားနဲ့တက်သွားသည်။
အကွေ့နားက အခန်းရှေ့ကိုရောက်တော့
တံခါးခေါက်လိုက်ပြီး

" Dr.Shon...Dr နဲ့ချိန်းဆိုထားတယ်
လူနာက တွေခွင့်စောင့်နေပါတယ်။ "

" ဝင်လာခဲ့ပါ...ဝင်လာခဲ့ပါ "

Dr. Shon ဆိုတယ်အမျိုးသမီးက ​ရွှင်ပြတဲ့
အသံနဲဲ့ ဝင်ခဲ့ဖို့ဖိတ်ခေါ်သည်။ အခန်းထဲဝင်သွား
လိုက်သည်။ကျွန်မ အံသြသွားတာက သူမက သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ကိုရီးယားလူမျိူးတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာပဲ။ တက်ကြွတဲ့အမူအရာနဲ့ desk
ကနေထလာပြီး ကျွန်မကိုဖက်ကာပါးကိုနမ်း
လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်လန့်သွားတာပေါ့ သူမက
ကျွန်မကိုကြည်ပြီး

" အိုးး ဆောရီးပါ မင်းက ကိုရီးယားက
လာတာဆိုတော့ ဒီလိုဘယ်နူတ်ဆက်ဖူးမလဲ။
ကိုယ်နည်းနည်းမေ့သွားတယ်။"

သူမကရီပြီး ကျွန်မကိုထိုင်ဖို့နေရာပြသည်။
ကော်ဖီထုတ်နဲ့ တီးထုတ်ကို ပြတော့
တီးကိုသာရွေးလိုက်သည်။

" အိုကေ မင်းအတွက် လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်။"

ကျွန်မလည်း အမူအရာကိုနည်းနည်း
ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး စကားစလိုက်သည်။