စိတ်ကူးအတွေးများ

( ၁ ) ကမ္ဘာများစွာ(ကမ႓ာမ်ားစြာ)

            #Unicode

ကျွန်ုပ်ဟာ လေသင့်သလိုသွားတတ်တဲ့ အတွေးများစွာနဲ့ စိတ်ကူးယဥ်နေတတ်တယ်။ တစ်ခါတစ်ရံမှာ လူသားတွေဟာ စွမ်းအားတွေအသုံးပြုနိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်မိတယ်။ သို့ပေမယ့် လူသားတွေ စွမ်းအားတွေကို အသုံးမပြုနိုင်တာဟာ မိမိတို့နေထိုင်တဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးကြောင့်ပဲလို့ထင်မိပါတယ်။

မိမိတို့နေထိုင်တဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးဟာ ဝိညာဥ်စွမ်းအားတွေ နိမ့်ကျပြီး သန့်စင်မှုမရှိတဲ့ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလို့ထင်မြင်မိတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ရှန်းရှသိုင်းလောကတွေထဲမှာ တွေ့ရတတ်တဲ့ သန့်စင်လှတဲ့ " ဝိညာဥ်စွမ်းအားတွေ" ၊ နောက်တစ်မျိုးဆိုရရင် "မန်နာ "ဆိုတဲ့
စိတ်စွမ်းအားတစ်မျိုးပေါ့ ။ ထိုအရာတွေဟာ မိမိတို့ လောကကြီးထဲမှာ *မရှိကင်းမဲ့* နေတာကြောင့် မိမိတို့ လူသားတွေဟာ စွမ်းအားတွေအသုံးမပြုနိုင်တာလို့ ဆိုလိုချင်ပါတယ်။
(လုံးဝကင်းမဲ့နေတာမျိုးတော့မဟုတ်ပေမယ့် မရှိဘူးလို့လည်းဆိုလို့မရသလို ရှိတယ်လို့လည်းဆိုလို့မရပါဘူး။)

စင်္ကြာဝဠာကြီးဟာ အဆုံးမရှိ ကျယ်ပြန့်လွန်းလှတယ်။
သိပ္ပံပညာရှင်တွေတောင် စင်္ကြာဝဠာရဲ့ အဆုံးထိတိုင် မတိုင်းတာနိုင်သေးဘူး။
အလင်းနှစ် သန်းပေါင်းများစွာ ကျယ်ပြန့်လွန်းတဲ့ စင်္ကြာဝဠာကြီးထဲမှာ ကမ္ဘာပေါင်းမြောက်များစွာ သတ္တဝါပေါင်းမြောက်များစွာ တည်ရှိနေမှာ အမှန်ဧကန်ပါဘဲ။ 

အဲ့လိုပဲ... မိမိတို့ ကမ္ဘာ​ကြီးရဲ့အလွန်မှာ
တစ်ခြား ကမ္ဘာတစ်ခုလည်းတည်ရှိနိုင်တာကိုတော့ တွေးမိကြလောက်မှာပါ။

ကဲ...မိမိတို့တွေ အရှေ့ကို နဲနဲလောက် ပိုပြီးတွေးကြည့်ကြရအောင်။

မိမိတို့မှာ နေတစ်လုံးလတစ်လုံးရှိနေပေမယ့် တစ်ခြားကမ္ဘာတစ်ခုမှာတော့
နေတစ်လုံးထက်ပိုမယ် ဒါမှမဟုတ် လတစ်လုံးထက်လည်း ပိုရင်ပိုနိုင်တာပဲမလား။ ဤကဲ့သို့ မိမိတို့တွေက သာမန်လူတွေဖြစ်နေကြသလို အဲ့ကမ္ဘာပေါ်က
လူသားတွေကတော့ စွမ်းအားတွေအသုံးပြုနိုင်တာလည်း ဖြစ်ရင် ဖြစ်နိုင်တယ်မလား။
မိမိတို့က သက်တမ်း ၁၀၀ပဲနေနိုင်ကြတယ်ဆိုရင် သူတို့က သက်တမ်းရာနဲ့ချီပြီး နေနိုင်ကြတာလည်း ဖြစ်ရင်ဖြစ်နေဦးမှာ...။