UMUTSUZ BAŞLANGIÇ

Boş Masa

Hoca kapiyi kapatirken gerçek anlamda sinifa atladim. Nefes nefese kalmiştim. Gözlerim boş yer ararken arka siradaki yeşillerle buluştu.

2. Bölüm
Hocanin sesiyle arkama döndüm."Hadi kızım otur bir yere." Başimi eğerek cam kenarindaki boş yere oturdum. Ona bakmak istiyordum. Kafami hafifce ona doğru çevirdim. Arkasini yaslanmiş hocaya bakiyordu. Bir anda bana bakinca hemen kafami çevirdim ders boyunca bir dahada bakmadim. Nasil bakcaktim ki çocuğu incelerken yakalanmiştim.

Diğer derslerde ayni sıkıcılığında devam etti. Şuana kadar arkadaş edinememiştim. Aman ne önemi vardı ki. Şimdi yemekhaneyi ariyordum. Bu okulda kaybolmak çok kolaydı gerçekten. Koridorlarda boş boş dolaşırken kalabalığın olduğu yere doğru yürüdüm. Sonunda yemekhaneyi bulmuştum. Tepsimi alıp tabağımı doldurdum. Tabiki de o kızlar gibi salata yemiyecektim. Arkadan iteklenmeler eşliğinde meyve suyumu alip masalara doğru ilerledim.
Çoktan herkes oturmuştu boş bir yer ararken cam kenarinda kimsenin oturmadiğini gördüm. Hızla oraya doğru yürürdüm. Tam oturcaktim ki kolumdan bir kiz tutup çekiştirdi. Ben ne olduğunu anlam verememişken kiz bir masanın önünde durdu. Bana dönüp "Ben Duru. Senin adın ne?" dedi bende "Eylül" dedim. Gülümseyerek masada oturan kahverengi saçlı kızı göstererek "Bu da Derin senin oda arkadaşın." Derinde bana mahçup bir şekilde bakıp "Merhaba. Aslında seni sabah bekleyecektim ama Alper çağırınca gitmek zorunda kaldim." dedi. Bende "Önemli değil ben geç geldim zaten, beklememen iyi olmuş" dedim ve gülümsedim. Bizde masaya oturduk.

Hepsiyle taniştim. Derin çok tatli biriydi. Alperle sevgiliydi. Alper sessiz biriydi. Duruysa anladığım kadarıyla Berkten hoşlanıyordu. Berkte Durudan hoşlaniyordu ama belli etmemeye çalişiyordu. Hepsi çok iyi insanlardi. Beni hemen kabullenmeleri çok hoştu.
Oturmak istediğim masa hala boştu. Kimse oraya oturmuyordu. " Neden kimse oraya oturmuyor?" dedim elimle o masayi göstererek. Duru hemen " Orası Barkınların yeri." Barkında kimdi acaba?

Umarım beğenirsiniz.