CHAPTER 04

24 1 0
                                    

A Spell that Casted by Mistake

Udler Zero Sukehiro Silva

"Udzer! UDZER! ZERO! Comeback here! We need to talk! Don't make me mad even more! UDZER! Son!"

Dirediretso lang akong umakyat pataas ng hagdan at pumasok sa kwarto ko, completely ignoring the rants from Daddy. I wasn't the wrong here this time, sabihin na nilang sobrang childish ko pero hindi ko na kasalanan 'yon.

They want me to live in with that guy? Ni hindi nga siya dumating kanina tapos ako pa 'yong kailangan mag adjust makita lang pagmumukha niya?

Galit na galit sa 'kin si Daddy when I rejected that unknown guy mom's request ng mag dinner kami, she told me about me living with his sons house at mabilis na tinanggihan ko 'yon. I saw the disappointment in her eyes when I answered her but, hell yeah.. My response was probably normal, paniguradong kahit sino hindi agad papayag do'n lalo na't hindi ko naman kilala ang lalaking 'yon.

Kakauwi lang namin ng bahay ngayon, I was supposed to sleep over in their house to wait for that guy pero ako na ang nagpumilit na hindi matulog doon kaya mas lalong nagalit sa 'kin si Daddy. Plus hiyang hiya ako ng mahimatay ako sa pintuan, wala pa akong naiipon na sapat na kapal ng mukha para matulog doon lalo na't nakatulog ako bago pa man ako makapasok ng bahay nila.

"Okay, ka lang? Kanina pa ako nagsasalita dito. Are you even listening to me?" I brought back to reality ng bigla akong tapikin ni Kuya Sync.

"Oum," Tumango tango nalang ako, kahit wala talaga akong narinig sa mga sinabi niya kanina.

Ilang araw na akong hindi kinakausap ni Daddy, and it seems like they're avoiding to brought up the topic about my engagement. Ni wala man lang silang binaggit na kung anong may kinalaman sa doon. Its not like I want to marry that guy but.. they're clearly ignoring me!

"So, you agree?" He asked. Ngayon ko lang napansin na he's in his black polo shirt and fitted short. Hindi ko tuloy alam kung papasok siya ng trabaho ngayon. He's not wearing his usual outfit.

Napatango-tango nalang ako sa tanong niya. I didn't know actually what he's talking, I just don't want him to think that I'm not listening. I mean.. I think he's talking for almost a minute now baka singhalan niya pa ko pag nalaman niyang hindi ako nakikinig.

"You agree?" He asked again. Salubong ang mga kilay niya at mukhang hindi makapaniwala sa sagot ko.

"Oo nga, paulit-ulit?" I told him as I laid myself down the couch. Medyo kinakabahan na ako sa reaksyon ni Kuya.. Did I just agreed on something that I didn't know? Oh crap!

He sighed. "Whokay.. You can leave now.. kunin mo na yong maleta mo sa kwarto ihahatid na kita." Saad ni Kuya. Then he stood up at naunang maglakad palabas.

The f! Ano daw? Kunin ko ang maleta ko? Why would I get my luggage? So ang sinasabi niya kanina ay ang palayasin ako?

I rapidly stood up from the couch. "Hey! Kuya! Bakit? Aanhin ko ang maleta! Hoy Kuya! Bakit ako aalis?!" Naguguluhang litanya ko. What the hell! Ano ba kasing sinasabi ni Kuya kanina? Fvck! I wanna hurt myself! Bakit kasi hindi ako nakinig. I thought we're just talking about his new project? Bakit bigla akong aalis? Wtf?

A Spell that Casted by MistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon