Annemle konuştuktan yarım saat sonra kendime bir yer belirlemek istiyordum karantina bitene kadar orda kalmayı planlıyordum ve kimsenin olmadığı karanlık bir koridora gittim telefonumun flaşhını açıp ilerlemeye başladım ilerlerken yerde birini görmüşdüm kanlar içinde yatıyordu yerde donakalmıştım ve arkamdan birisi gelip kollarımı tutmuştu tam çığlık atacakken ağzımı kapattı karanlıktan kim olduğunu göremiyordum..
Konuşmaya başlamıştı
Eğer bağırırsam kendimi o kızın yanında bulurmuşsum diyordu bir dakika bir dakika bu ses çok tanıdık geldi. Tabi yaa kantinde beni koruyan çocuktu bu ama nasıl olur bu çocuk katilmiydi? Bağırmayacaktım tamam anlamında başımı salladım
Çağan: Aferim
Tuana: S-sen katilsin bu kişiyi sen öldürdün değil mi!??
Çok paniklemiştim sesim titriyordu.
Çağan: saçmalama ben öldürseydim seni de öldürmezmiydim olaya tanık ettiğin için? Bende yeni gördüm madem beraber gördük bu işide beraber halledicez.
Tuana: peki..
Ayak sesleri yaklaşıyordu çağan önüme geçti her ihtimale karşı beni korumak için bende titreyerek bakıyordum kimin geldiğine..
2 tane çocuk geliyordu
Çağan: ya şu s*ktiğimin okulunda rahat bırakın bi saniyeliğine beni demedim mi ya?
Sanırım bunlar çağanın arkadaşıydı.
Çağan: Korkma bunlar benim arkadaşlarım kıvırcık saçlı olanın ismi yağız sarışın çocuk da deniz.
Tuana: memnun oldum bende Tuananaz.
Yağız ve Deniz yerdeki cesedi sonra dan fark etti fark ettikleri an donakaldılar biz de olanı biteni anlattık fakat çağan nasıl bu kadar soğuk davranabiliyordu bir cesedin yanında pek anlam verememiştim..
Cesedi koridorun sonundaki kapıya taşıma kararı aldık ve taşıdık elimizin değdiği yerleri sildik ıslak mendille parmak izimiz ortaya çıkmasın diye sonra kapıyı kitleyip oradan uzaklaştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karantina Aşkı
General FictionÇağan & Tuana AK ( Karantina kitabından esinlenerek yazılmıştır )