Love adamı | Bugy texting

7

Aramabı park edip konser alanına baktım.

"Hadi" dedi Cansu koluma girerek. En yakın arkadaşım kendisi bu arada.
Derin bir nefes alıp konser alanına girdim. Sahnede Buğra'yı görmemle başımdan aşağı kaynar su dökülür gibi oldu sanki. Bir an için göz göze geldik, herkes gibi. Muhtemelen şuan herkesi ben sanıyordu.

"Selin?"

Kulağımın dibinde anıran sese döndüm.

"Oğuzhan?" (Keişan)

Oğuzhan'ın geleceğini bilmiyordum.

"Geleceğini niye haber vermedin kızım"

"Son anda gelişti her şey"

"Burda birşey anlaşılmıyor çıkışta çocuklarla çorbacıya gideceğiz gelmek ister misin"

"Çocuklar?"

"Sercan, Efe ve Buğra işte"

Sahneye dönüp Buğra'ya baktım. Karşısına çıkmaya hazır mıydım? Hayır.

"Sağol Kei ya benim işim var biraz başka zaman buluşsak olur mu"

"Tabii tabii olur, en azından konser çıkışı kulise uğra bari"

"Uğrarım"

Cansu'ya sıçtım bakışları atarken o yalnızca bağırarak imkansızım söylüyordu.
Konser bittiğinde Oğuzhan Cansu ile beni birer kolunun altına alıp kulise soktu.

Oğuzhan: salladınız lan İstanbul'u

Çocuklar Oğuzhan'ın dediğine kibarca gülerek karşılık verdi. Buğra'ya baktığımda telefonuyla ilgileniyordu. Cebimde titreyen telefonumu görmezden gelmeye çalışarak oldukça normal davranıyordum. Ayrıca sessize almış olduğum için kendime şükrediyordum.

Sercan: kızlar kim

Oğuzhan: bu Cansu bu da Selin, lise arkadaşlarım

Sercan: öyle mi memnun oldum

Efe: bende

Buğra: bende

Buğra sonunda telefonunu cebine sokup tokalaşmak için elini uzattı ve hayatımın en gergin tokalaşmasını yapmış oldum.

"Kei bizim çok acil bi işimiz vardı Cansu ile gitmemiz lazım kusura bakma"

"Tamam madem, bırakalım mı eve"

"Yok yok sağol gidelim biz"

Cansu'nun koluna girdiğim gibi son hız arabama bindim.