Yardım ekibinin içeri girmesiyle Jeno yerde yatan bedenden ayrıldı. Yardım ekibi Jaemin'i hızlı adımlarla sedyeye alıp ambulansa kaldırdılar. Jeno hızlı adımlarla masanın üstünden arabasının anahtarlarını aldı o sırada masanın üstündeki kağıt ilgisini çekti. Kağıdı da anahtarlarını da alıp derhal evden çıkıp arabasına atladı. Ambulansı takip ediyordu, gözlerinden akan yaşları durduramıyordu. Aklı almıyordu Jaemin neden kendine bunu yapmıştı, neden?
Hastaneye vardıklarında Jaemin acil bir şekilde ameliyathaneye alınmıştı. Jeno ameliyathaneye ne kadar girmeye çalışsada doktorlar onu durdurmuştu. Ameliyathanenin önünde yere çöküp hüngür hüngür ağlamaya devam ediyordu.
Aradan 1 saat 20 dakika geçmişti hala bir gelişme yoktu. Jeno'nun yapabildiği tek şey tanrıya dua etmekti. Ayağa kalkıp elini cebine attığında kağıdı fark etmişti. Eli tekrardan titremeye başlamıştı, zoraki olsa da kağıdı açıp okumuştu.
Okumasıyla tekrar yere çöküp
küfürler saçmaya başlamıştı, ona zaman ayırmadığı için, ona tüm sevgisini göstermediği için kendisine sövüyordu.
Doktorlar ameliyathaneden çıkıp Jeno'nun yanına gitmişlerdi. Jeno bir hışımla ayağa kalkıp " o iyi mi?" diye sordu kısık sesiyle. Doktorların yüzü düşmüştü, aralarından biri Jeno'nun omzunu sıvazlayarak
"Başınız sağolsun, hastayı kaybettik"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Egoist | NoMin
Fanfiction"Şu andan itibaren kendimi seveceğim, senin yerine... Başka bir adım atacağım kendimi tutmak için ve kendime her şeyi vereceğim. Bugün kendimi seviyorum..." 🥀|20210621| 🥀|20210801|
