Athmaja එයාට පුළුවන් උපරිම වේගෙන් දිව්වා.... එයාගෙ වේගෙට කාටවත්ම එයාව අල්ලගන්න බැරි උනා... ඒක නිසා athmaja දිගටම දිව්වා පොලීසියක් හම්බවෙනකල්...
*******************************
- අනේ බොහොම ස්තුතියි!..
- ඕක මොකක්ද.... 🙃පල්ලෙහාට ඇවිද ගෙන ආපු so min ලා එයාලගෙ යාලුවාගෙ ගෙදරට යන්න අතුරු පාරකට හැරුණ.....එ පර්සලය දීල මේ දෙන්නා ආයේ එන්න පටන් ගත්තා....
Athmaja දුවගෙන ආවා.... එයට මහන්සිය දැනුනා... එයාගෙ තුවාලය නිසා එයට දුවන්න අමාරු උනා... එයා නැවතුනා... එය නැවතුනේ අර අතුරු පාර ඉස්සරහ.... Athmaja so min ව දැක්කා...
- මේ පාළු පාරේ මේ අය මොකද කරන්නේ... 🤔 මට එයාලගෙන් උදවුවක් ගන්න පුළුවන් වෙයි... මන් එයාල ළඟට ගියානම් හරි... ඒත් බැ , මන් කොහොමද එයාලව විශ්වාස කරන්නේ...
Athmaja ටිකකට නතර උනා... එයා පිටිපස්ස බැලුවා... එයාගෙ පස්සෙන් hyunmin ගෙ අම්මයි තාත්තයි අර ලොරි කාරයයි පන්නනවා....
- මොනා උනත් කමක් නෑ.... දැන් ඉතින් එ ගොල්ලො ගාවට දුවනවා... තව දිව්වා කියලා වැඩක් නෑ....
Athmaja එහෙම කිව්වට එයා තුළ so min ගැන මොකක්දෝ විශ්වාසයක් තිබ්බ.... ඒක නිසාම එයා so min ගාවට දිව්වා....
- මේ bin.. අර ගැනු ලමයෙක් නේද මේ පැත්තට එන්නේ...
- ඇයි... ඔයාට ඇස් පේන්නේ නැද්ද... ගැනු ලමයෙක් තමා ඒ... ඒත් එයා හදිස්සියෙන් වගේ එන්නේ.... 😐එ දෙන්නා කතා කලේ athmaja ව දැකලා......
- hmm... අර කව්ද පස්සේනුත් එනවා... පස්ස බල බල දුවන්නේ එ ගැනු ලමයා...
" උදවු... අනේ උදවු... කරන්න"
Athmaja කෑ ගැහුවා.......So min ට අමුත්තක් දැනුනා....
YOU ARE READING
THE LOST GIRL [ Completed ]
General Fiction" මම කව්ද කියලා දන්නේත් නැතුව ඔයා කොහොමද අය්යේ මට ඔයාගෙ නංගී ට වගේ ආදරේ කරේ. ඔයාගෙ පණටත් වඩා මට ආදරේ කරේ කොහොමද." " ජීවිතේ එපා කියලා අත හැරලා දාපු කෙනෙක්ට ආපහු ජීවත් වෙන්න බලාපොරොත්තුවක් දුන්නු ඔයාට ද මූසල කෙල්ල කියන්නේ " සහෝදර බැදීම කියන්නේ කියලා...